Onze donderdagse seniorenwandeling voert deze keer naar Noorbeek. Wel ver, maar in juli en augustus kan ervoor 9 uur met korting gereisd worden. Op het station kom ik er achter dat dit niet voor mij geldt. Nieuwe contracten krijgen minder voordeel bij de NS. Op aandringen van Lilian ga ik toch maar. In Weert stap ik uit in de hoop dat ik na 9 uur voordeliger kan reizen. Ik neem daar eerst koffie en probeer dan opnieuw in te checken, waarop ik de mededeling krijg dat ik eerst een negatief saldo van 21,90 EURO moet aanzuiveren. Dat kan alleen per 5 EURO. Ik ben nog lang niet op de helft van de reis en er is al 25 EURO uit de zak. Gelukkig kan mijn vrije keuzedag nu wel worden geëffectueerd. In de trein ontmoet ik nog 4 mede tochtgenoten. Na de busreis naar Noorbeek strijken we neer op het terras van herberg St. Brigida voor koffie en vlaai. Daarna gaan we met 13 man/vrouw onder leiding van Koos in de benen. We lopen eerst langs de St. Brigidabron
en gaan daarna omhoog door het open land met prachtige vergezichten
of beschut door een tunneltje van lover.
Zuid-Limburg betekent ook dat we talloze kruisbeelden zullen passeren.
Op afstand zien we het kasteel van Mheer liggen.
We zijn ondertussen in België beland en passeren het van oorsprong 14e eeuwse kasteel Altembrouck, dat tegenwoordig een luxe hotel-restaurant is.
Hier bevindt zich ook een bron
vernoemd naar Sint Lambertus.
Aan een van de muren van Altembrouck hangt een wapenbord met de spreuk: L'union fa la force (Eendracht maakt macht).
Voor we naar Sint-Martensvoeren afdalen, wordt er in het vrije veld geluncht met uitzicht op het spoorviaduct.
Hierna dalen we af en lopen langs de kerk van Sint-Martensvoeren met zijn 12e eeuwse vroeg-romaanse toren.
Verder gaat het naar Sint-Pietersvoeren, waar wordt neergestreken op een terras.
In de plaats was vroeger een commanderie van de Duitse orde gevestigd, tegenwoordig het kasteel genoemd.
Er waren in de loop der tijden 39 commandeurs, tot de orde in de Franse tijd werd opgeheven. Aan de buitenmuur van het koor van de kerk bevindt zich het graf van één van heen, overleden in 1661.
We klimmen weer omhoog en zien het plaatsje onder ons liggen.
Na de spoorlijn gepasseerd te zijn, die onder ons in een tunnel ligt, gaan we nog eenmaal steil omhoog om op het plateau te komen. In Ulvend pauzeren we voor de laatste maal om van een heerlijk ijsje te genieten.
Om half zes hebben we de bus. Tegen negenen ben ik thuis. Het was een fraaie tocht met prachtig weer. Ook ben ik een illusie armer over reizen in de zomermaanden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten