zondag 16 april 2017 (eerste Paasdag) De Westereen - Eastrum 23 km
Ruim 3 en een half jaar geleden liepen we voor het laatst het Friese Woudenpad. We moeten nog twee dagen lopen om het de voltooien. Normaal lopen we met Pasen 4 dagen, vaak buiten Nederland. Maar omdat Lilian afgelopen week moest mantelzorgen, gaan we nu echt weer een pad afmaken. We treinen naar Westereen, waar we de laatste maal ook begonnen en nemen nu een betere aanlooproute al is die iets langer.. Er is veel wind en de temperatuur is laag, maar er zijn prachtige wolkenluchten en felle opklaringen.
In de wei staan prachtige zwartgevlekte lammetjes.
We passeren een uitkijktoren naast een meertje dat we van bovenaf kunnen bekijken.
Als we op de route zijn beginnen we met een lang recht pad, de Goddeloaze Singel genaamd.
Vroeger waren berovingen en moorden hier geen uitzondering. Omdat er naast het pad veel aan natuurontwikkeling is gedaan, is het geen saai pad.
Als we tijd genoeg hadden konden we nog een rondje door een natuurgebied lopen. Dat laten we nu over aan de paarden.
Nadat we de Valomstervaart overgestoken zijn, lopen we er een stukje langs en slaan dan af naar Broeksterwoude. Na dit dorp komen we in het Vermaningsbos, waar we een beschut plekje vinden voor de lunch met uitzicht op het Prikkebosk. Lilian fotografeert een paar langpootmuggen.
Na de lunch zien we nog een ree ons pad oversteken. We zijn nu snel in Damwoude waar een 12e eeuwse kerk staat.
De toren is meermalen gerenoveerd. De zuidmuur is geheel gesloten en is voor een groot deel van tufsteen.
Even voorbij Damwoude ligt het Sukerei museum, een klein openluchtmuseum.
We naderen Dokkum dat we via aantrekkelijke buitenwijken met veel groen en water binnenkomen. Net voor we de Bonifatiuskapel bereiken gaan de hemelsluizen open en trekken ijlings regenkleding aan. De kapel is een bedevaartsplek uit 1934 en biedt plaats aan 2000 mensen.
In het grote park er omheen bevinden zich kruiswegstaties.
Wij gaan verder naar de stad. Dokkum was vroeger een zeehaven, Via het Dokkumer Grootdiep was de stad verbonden met de Lauwerszee. De Friese admiraliteit was ook in Dokkum gevestigd, maar toen de route begon dicht te slibben vertrok de admiraliteit in 1644. In 1729 werden de Nieuwe Dokkumer Zijlen aangelegd, waardoor er geen scheepvaart verkeer meer mogelijk was.
Bij de brug waar we de stad binnenkomen staat een aardig huisje.
Er voor staat de oude spil waar de vroegere draaibrug op rustte.
Vlak ernaast staat nog een mooi pand.
Wij volgen de wallen waar op een bolwerk molen de Hoop staat.
Vanaf de wal hebben we een leuk gezicht in de oude stad.
Op een volgend bolwerk staat de molen Zeldenrust.
We komen nu bij het Kleindiep, het verlengde van de Dokkumer Ee. Aan het eind lag vroeger een sluis die het Kleindiep scheidde van het zoute Grootdiep.
Over het Kleindiep ligt ook de Bontebrug, waar het keerpunt van de Elfstedentocht is.
Het stadhuis uit 1610 ontstond uit verbouw van een ouder pand. Het heeft een bezienswaardig interieur. Het stadhuis ligt ook aan het Kleindiep.
De Grote Kerk heette vroeger Kleine Kerk. De Abdijkerk was de Grote Kerk. Nadat de Spanjaarden waren verdreven heeft men de Abdijkerk afgebroken en het materiaal gebruikt om de Kleine Kerk tot Grote Kerk om te bouwen,
De stad heeft natuurlijk ook een Waag.
Uit een bord blijkt dat het tevens stadswacht was.
Tegenwoordig is het een restaurant. Wij verlaten Dokkum en blijven voorlopig het Dokkumer Grootdiep volgen.
Ook nu komt er weer een flinke bui aan.
In de nabijheid van Eastrum stuiten we op een oude steenfabriek. Het is een enorm complex waar van alles en nog wat ligt opgeslagen. Eens was het de eerste steenfabriek met een ringoven en dus toen hypermodern.
We gaan van de route af naar ons overnachtingsadres in Eastrum. Eerst maken we nog een rondje om de kerk.
De kerk ligt op een gedeeltelijk afgegraven terp. De toren stamt uit de 13e eeuw, de kerk uit de 16e eeuw.
Hierna gaan we naar ons overnachtingsadres. We hebben een zeer ruime woning tot onze beschikking die gebouwd is in de voormalige schuur van de boerderij. Het geheel is niet of slechts spaarzaam te verwarmen. We gaan uit eten in het plaatselijke café Fryslân. We nemen twee Belgische biertjes, een warme hap en ik een koffie toe. De gezamenlijke schade bedraagt 18,50 EURO. Weer terug kunnen we met een deken om ons heen nog naar Boer zoekt vrouw kijken.
maandag 17 april 2017 (tweede Paasdag) Eastrum -Lauwersoog 26 km
In de ruime eetkeuken kunnen we zelf een ontbijt samenstellen wat goed lukt. Dan moeten we toch afscheid nemen van deze bijzondere plek.
We pakken de route weer op bij de voormalige steenfabriek. We kunnen nu ook de enorme droogschuren zien.
Eastrum lijkt al weer ver weg,
We blijven het Dokkumer Grootdiep nog enige tijd over het jaagpad volgen. De pijp van de steenfabriek ligt ook al weer een stukje achter ons.
Dan gaan we via een historisch voetpad van de rivier af.
Zo bereiken we het dorpje Ie (de enige plaats in Nederland met twee letters). De kerk ligt boven op de terp.
De kerk is uit de 13e eeuw, toren en koorafsluiting zijn van veel latere datum. De noordmuur is nog romaans.
Onder de dakrand zijn kraagstenen zichtbaar, die dieren- en mensenfiguren voorstellen.
De kerk heeft ook zijn gewelven verloren en de kapconstructie is gewijzigd. Een cirkel van huizen rond de kerk geeft het geheel een pittoreske aanblik. Het volgende terpdorpje is Tibma. Op een parkeerplaatsje met wat begroeiing zoeken we beschutting voor de koffie. De zon maakt helaas plaats voor dreigende luchten.
Maar de koffie smaakt goed.
De volgende terp is Ald Terp. Hier begint een graspad dat geruime tijd door de weilanden slingert. Er staat een aardige boerderij op de terp.
We kunnen nu genieten van de enorme weidsheid van het landschap.
Overal zitten groepen brandganzen,
die regelmatig opvliegen.
Ook zien we hier grutto's.
Het pad eindigt bij de zeedijk van de vroegere Lauwerszee. Als we er boven op zijn zien we het Lauwersmeergebied met links de nieuwe huizen van Esonstad en rechts de spuisluizen van Lauwersoog.
We lopen naar een vogelkijkhut. Helaas staat de zon niet gunstig voor het maken van fraaie foto's, maar we zien wel het een en ander, zoals de tureluur,
grondelende wintertalingen
en een grote groep grutto's met op de achtergrond een kluut.
Bij Ezumazijl moeten we weer omhoog klimmen naar de zeedijk. Hier staat ook een groot gemaal dat de waterstand van het achterliggende land regelt.
De route gaat verder over de dijk, maar dat is niet te doen met de zeer krachtige wind. We lopen daarom onderlangs de dijk aan de kant van de Lauwersmeer, ook al is de ondergrond zeer hobbelig. Als we weer de dijk opgaan kijken we op Esonstad, een namaak historisch stadje van Landal GreenParks. Het ziet er best aardig uit.
We nemen er even een kijkje.
De sluis van Oostmahorn ligt tegen Esonstad aan.
Over de dijk gaan we verder.
Dan moeten we de verkeersweg naar Lauwersoog oversteken, Er is zoveel verkeer dat het maar ternauwernood lukt. Daarna volgt een traject recht tegen de stormachtige wind naar de dijk van de Waddenzee. We zien een pikzwarte lucht op ons afkomen en direct nadat we de regenbroek hebben aangetrokken, klettert de hagel op ons neer. Met het hoofd naar de grond gebogen gaat het verder. Als we op de dijk van de Waddenzee komen bedaart het weer.
Dichtbij zien we vooral bergeenden en scholeksters, verderaf zien we Schiermonnikoog liggen.
Op de Waddenzee zijn velen aan het kitesurfen, waarbij enorme sprongen worden gemaakt.
Op het Lauwersmeer wordt gesurft met speedbootsnelheid.
Ik kies er voor om onder aan de dijk te gaan lopen vanwege de wind, Lilian blijft op de dijk bij de lammetjes
en de bloemetjes.
Bij de spuisluizen moet ze eraf. De sluizen worden momenteel gerenoveerd.
Van binnen ziet het er indrukwekkend uit.
In Lauwersoog komen we bij de paal die aangeeft dat we na 13 jaar het pad nu voltooid hebben.
Omdat we nog even tijd hebben voor de bus komt, neem ik een portie kibbeling op de goede afloop.
Welk pad gaan we nu afmaken?
