13-12-22-F Koperen bruiloft in het Edese Bos

22 december 2013

Robin en Annamien vieren hum 12 1/2 jarig huwelijk in een voor hen welbekend onderkomen aan de rand van Ede. Er wordt begonnen met feliciteren en het aan bieden van cadeautjes.

Na een heerlijke lunch kan er in de middag  aan geocaching worden gedaan. In groepjes  duiken velen het Edese Bos in. De kinderen vinden het prachtig om over gevallen bomen te lopen.

Bij bepaalde coördinaten moeten opdrachten worden uitgevoerd.

De opdrachten worden goed uitgevoerd en die leiden naar de cache,

die onder een stapel takken ligt verstopt.

Het grote graaien kan beginnen.

Voor ieder is er een kerstversiering.

Opa en zijn oudste dochter hebben in de regen nog een nabespreking.

Weer terug kunnen de kinderen zich vermaken op de bovenverdieping, waar een speelparadijs is gecreëerd. Met een beamer kan op een scherm naar films gekeken worden,

of op de laptop.

Een acrobatisch spel doen is ook mogelijk.

Anderen houden het bij knutselen.

Aan het eind van de middag is het tijd om van de vele gerechten te proeven.

De maaltijd wordt besloten met een spetterend dessert!

De bruidegom en zijn zwager ontfermen zich over het aansnijden.

En last but not least: de kleinste spruit van de familie vermaakt zich ook opperbest!

.

13-12-20-F Een wandelingetje met drie generaties mannen.

vrijdag 20 december 2013

De Finnen logeren bij ons en Jelmer wil deze middag met zijn oudste zoon een wandelingetje maken.
Ik stel voor van Barneveld-Noord naar Barneveld-Centrum te lopen. Toen Corné klein was hebben we dat al eens gedaan. Met de blauwe trein (ook wel kippelijntje of deftiger Valleilijn genoemd) komen we in Barneveld-Noord. Op de lange laan naar het bos van het landgoed Schaffelaar spelen we verstoppertje en doen we kom eens in mijn huisje.

Een grote hoop bladeren  is geweldig om op te klimmen

 en af te rennen.

Doordat het zo vreselijk nat is geweest heeft een boer de mais niet kunnen oogsten.

Leuk om daar doorheen te lopen.

Jelmer heeft gezien dat op het landgoed zich diverse geocaches bevinden. Die moeten natuurlijk opgezocht worden. Onder een boomwortel vinden wij er een.

Op Schaffelaar zijn vele waterpartijen.

Daarbij ontbreekt het niet aan tuinmeubilair.

De zon is al bijna onder als we bijna bij station Barneveld-Centrum komen. Teake mag bij papa op de nek.

13-12-08-DNB Chaamse Bossen en Alphense Bergen

zondag 8 december 2013   15 km

Als we om 7.15 opstaan klettert de regen nog lekker op het dak. We hebben afgesproken met Arnold  om vanuit Alphen een Groene Wissel te gaan lopen. Als we bi het station komen, zien we dat de intercity naar Nijmegen 15 minuten vertraagd aanstaat. We lopen daarom maar meteen naar het Boemeltje naar Arnhem die vlak na de intercity hoort te vertrekken. In Arnhem kunnen we alsnog de intercity naar Roosendaal oppikken. In Tilburg ontmoeten we Arnold en gezamenlijk bussen we naar Alphen. Het is grauw en grijs, maar op een enkel spetje na droog. Vlak  bij de bushalte zien we een aardig bouwseltje  uit 1645 dat de naam café het Raedthuys draagt.

 Oorspronkelijk langgevelboerderij maar later ook brouwerij, notariskantoor, winkel, woonhuis, raadhuis en kosterswoning! Daarna lopen we in N.O. richting het dorp uit. Spoedig zien we de 16e eeuwse kerktoren in de verte liggen over een vlakte van verlaten maisakkers.

We komen in het buurtschap Alphen-Oosterwijk, waar een kapelletje onze aandacht trekt.

Het stamt uit 1947 en is opgericht ter herdenking van de bevrijding van Alphen en gewijd aan Maria.
De inzegening geschiedde door bisschop Baet. Zijn wapen prijkt boven in de gevel.

Bij het opruimen van puin uit de laatste wereldoorlog kwam een steen met het wapen van prins Maurits te  voorschijn.
Hij was heer van stad en land van Breda. De pastoor liet deze steen uit 1611 in de kapel metselen.

Zo hier en daar is er ook monumentale agrarische bebouwing.

We steken de verkeersweg over en komen nu in een uitgestrekt bosgebied met wat heitjes. De zon doet zo nu en dan pogingen er door te komen.

Het bosgebied heet Het Zand en er ligt een grote recreatieplas in, waarlangs we een stuk lopen.

Na Het Zand volgen de Chaamse bossen, productiebos met recht-toe-recht-aan-wegen.
Als we een verkeersweg oversteken lopen we een stuk langs een bosrand. We lopen nog een stukje door buiten de route om de z.g. fusilladeplaats te bezoeken. Boerderijen hier in de omgeving herbergden gedurende de laatste wereldoorlog veel onderduikers. Toen de Duitsers vlak voor de bevrijding hier achter kwamen en een razzia begonnen, bleken de vogels gevlogen. Als wraak werden twee boeren en een onderduiker hier doodgeschoten. Één boer die voor dood was achtergelaten overleefde op wonderbaarlijke wijze dit voorval.

We verlaten de bosrand in duiken de Alphense Bergen in. Dit was een stuifzandgebied, dat nu grotendeels bebost is. De opgestoven hoogten heten hier bergen, zoals de Fluitberg.

Na dit gebied gaan we weer door boerenland terug naar Alphen. Van verre zien we de kerk al liggen.

Als we in het centrum zijn treffen we nog een opmerkelijk pand aan uit uit begin 17e eeuw in z.g. Dordtse stijl. Rond 1700 werd er en brouwerij aangebouwd.

Boven de ingang van de kerktoren is een beeld zichtbaar. Ik neem aan dat het Willibrordus is omgeven door veel attributen. De kerk is namelijk gewijd aan St Willibrordus.

 In 1910 werd de kerk afgebroken en vervangen door een neogotische kerk. Deze werd in de laatste wereldoorlog in puin geschoten en vervangen door een nieuwe kerk. Omdat de bus net is vertrokken, warmen we op in hotel-restaurant Den Brouwer. Zo'n 20 jaar geleden sliepen (op gescheiden kamers!) en aten Lilian en ik hier  toen we gebruik maakten van een NS-weekendarrangement met de Wandelactiefclub. Door alle werkzaamheden op het spoor wordt het een lange terugreis.
De wandeling krijgt een 6 1/2.

13-12-01-DNU Landgoed Remmerstein en Laarsenberg

zondag 1 december 2013

Vanmiddag viert mijn oudste kleindochter haar verjaardag, maar voor het zover is willen we nog even de benen strekken. Hiervoor kiezen een Groene Wissel met bovenstaande titel. Hiervoor bussen we via Wageningen naar Rhenen. Geheel tegen de weersverwachting in (zwaarbewolkt met regen of motregen) is het al de hele ochtend strak blauw. Vanaf het station lopen we op enige afstand van de grote weg door Rhenen. Bij de molen wijken we iets van de route af om de restanten van de oude stadsmuur te bekijken. De molen is een z.g. binnenmolen omdat hij binnen de stadsmuur staat boven op een bastion. Als sinds de 16e eeuw staat hier een molen.

Vanaf het Molenpad hebben we een mooi gezicht op de molen.

Het Molenpad komt op de verkeersweg door Rhenen uit. We lopen hierlangs tot de flink stijgende Oude Veenendaalseweg. In de buurt van de Koerheuvel duiken we het bos in. Restanten herfstkleuren fleuren het bos nog wat op.

Later lopen we ook langs bosranden.

Weer wat verder passeren we de Leemkuil, die een flinke plas bevat.

De zon is ondertussen vrijwel verdwenen. We lopen langs de achterkant van het landhuis Remmerstein dat momenteel een opknapbeurt krijgt. Remmerstein was een ridderhofstede uit de 15e eeuw. Het is later afgebroken en de nieuwe eigenaar heeft oostelijker en hoger ruim 100 jaar geleden een groot landhuis laten neerzetten.

We wandelen om het landhuis heen en dalen de heuvelrug af. Ter hoogte van een boerderij komt een woeste herdershond op ons afgevlogen, Luid blaffend en grommend springt hij tegen ons op met de bek wijd open. Gelukkig bijt hij niet door en na enige tijd druipt hij af.  Op de Oude Veensegrintweg lopen we richting Rhenen. We passeren de oprijlaan van het landhuis Remmerstein.

Hierna gaat het richting Achterberg. Als we een weg oversteken passeert net de auto met de jarige die met het gezin op geocaches aan het jagen is rond Quintelooyen. Achterberg is zeker op zondagmiddag niet bijster interessant.
Buiten de plaats gaan we de helling op van de Laarsenberg. Er is weinig bebouwing tussen graslanden, maisakkers en boomkwekerijen.

Hoog langs de bosrand gaat het weer richting Rhenen. Als we bij het station aankomen is het nog te vroeg om richting Wageningen te gaan. Daarom besluiten we onderlangs de Grebbeberg naar de Grebbesluis te lopen. Er wacht ons echter een verrassing.  Het voormalige zandwinningsgebied Vogelenzang wordt nu omgevormd tot woonlocatie, recreatiegebied en natuurgebied en is tot aan de Rijn afgezet met hoge hekken. Wij sluipen er toch doorheen en dalen dan direct af tot de oever van de Rijn, waar goed gelopen kan worden. Alleen op het eind is het wat moeizaam steil door de begroeiing klauteren om op het fietspad te komen. Zo lopen we verder langs de Blauwe Kamer naar de bushalte.

We boffen want de bus komt er meteen aan. Een heel aardige en afwisselende wandeling. Het lusje door Achterberg kan wat ons betreft achterwege gelaten worden. Een 7,5.