vrijdag 8 november 2013 Venlo - Wachtendonk 23 km
Enige tijd geleden liepen we uit een provisorische uitgave het streekpad Maasduinen, dat door Noord-Limburg liep. Een definitieve uitgave zou komen als het Duitse deel klaar was. Het is nu zover en men heeft besloten het Maasduinenpad en het Maas-Swalm-Nettepad samen te voegen tot het Maas-Niederheinpad. We willen vandaag proberen een stuk van de nieuwe route af te leggen. Een kwartier eerder dan noodzakelijk is vertrekken we met de trein om zeker te zijn dat we de overstap in Nijmegen halen. We zijn nog maar net station Ede-Wageningen uit of de trein stopt. Even later krijgen we de mededeling dat er problemen zijn met de bovenleiding. Uiteindelijk komen we met deze trein wel in Nijmegen, maar onze aansluitende trein is dan al vertrokken. We starten bij station Venlo met een half uur vertraging en zijn spoedig buiten de bebouwde kom, waarna een verrassend mooi stukje volgt.
Hierna lopen we door een nieuwbouwwijk, passeren een grote weg waarna een wat saaie rechte verharde weg door het bos volgt. Hier was in de laatste oorlog een groot Duits vliegveld gelegen.
Nadat we de grens zijn overgestoken wordt het wat beter. We lopen langs de Schroliksee. Deze plassen zijn ontstaan bij vroegere winning van turf.
Even verder vinden we een lunchplek aan de oever van de Hinsbecker Bruch. Achter ons zijn nog net de contouren van Schloss Krickenbeck zichtbaar.
Even verderop zien we iets meer van het kasteel. Het van oorsprong 13eeuwse gebouw. Brandde in 1902 af en werd en de jaren daarop herbouwd in neogotische stijl. Je kan er overnachten en eten.
In de omgeving van het kasteel komen we wel een heel bijzonder bord tegen in dit jaargetijde.
Via een dam tussen twee meren bereiken we het plaatsje Hombergen. In de verte zien we al de uitkijktoren op de Tauberberg wat ons volgende doel is.
De beklimming van de Tauberberg gaat door een prachtig stukje bos.
De uitkijktoren is er eentje waar je u tegen zegt. Terwijl ik halverwege de toren sta, fotografeert Lilian mij van boven.
Het uitzicht op de fraai gekleurde bossen is ondanks het wat druilerige weer imposant.
Zo hier en daar zien we een meer liggen.
Ook Schloss Kricknbeck is van hieraf zichtbaar.
Gezicht vanaf halverwege de toren naar Lilian boven.
En naar beneden.
We dalen af naar Hotel Poelvennsee dat we voorbijlopen om het bos weer in te gaan.
In dit bos lopen we parallel met het Grand Canal du Nord. Dit kanaal moest van Neuss aan de Rijn, via Venlo aan de Maas naar Antwerpen aan de Schelde lopen. Tijdens Napoleon werd in 1808 met de werkzaamheden begonnen.
Toen het kanaal al voor twee derde af was, werd het werk stilgelegd.
Een brede gedeeltelijk verlande sloot is er nog getuige van.
Na dit bos wandelen we kilometers verhard langs het gekanaliseerde riviertje de Renne. Het is niet erg inspirerend. Bijzonder is wel dat in dit dal De Renne en de Nette vlak naast elkaar lopen. Het laatste stuk is gelukkig onverhard en landschappelijk wel mooi De Renne mondt hier uit in de Nette.
We lopen langs een boerencafé om onder de snelweg A40 de andere zijde te bereiken. Daar wacht ons een verrassing in vorm van een historisch bouwsel. Gedeeltelijk verscholen tussen geboomte ligt daar het van oorsprong 13eeuwse Haus Langenfeld.
Even verderop staat in het bos een kapelletje.
We steken nu door van de Nette naar de Niers. Het is al aardig schemerig als we er aan komen.
Als we aankomen in Wachtendonk is het volledig duister en zien we nauwelijks iets van de historische gebouwen. Ons overnachtingsadres is snel gevonden en we worden hartelijk ontvangen Het is een restaurant dat een schuur achter het huis heeft verbouwd tot drie hotelkamers. De ruimte is vrij beperkt maar netjes. In onze kamer staat een comfortabele bank die uitkijkt op de trap die naar ons bed op een verdieping hoger leidt. Naast de trap is een badkamertje.
Het is ondertussen flink gaan regenen. We hebben dus weinig zin om de talrijke horecagelegenheden te verkennen en blijven hier eten. De specialiteit is hier Elsasser Flamkuchen. Als we de kaart bestuderen voor een dessert wordt er een voor ons neer gezet. Van het huis en het is heerlijk.
Onze nachtrust is goed, We hebben een kamer direct naast de kerktoren, maar gelukkig zijn ze hier zo verstandig het klokluiden op elk kwartier gedurende de nacht te staken.
zaterdag 9 november 2013 Wachtendonk - Geldern 19 km
Na een geweldig ontbijt gaan we snel op stap. Het weer ziet er een stuk beter uit dan gisteren . Omdat we nog nauwelijks iets van het stadje gezien hebben, maken we eerst een stadswandeling. Het stadje dank zijn ontstaan aan een 9e eeuwse burcht. Wij bezoeken eerst de kerk, maar komen niet verder dan de hal. Door een glazen wand kunnen we de kerk inkijken.
De middeleeuwse kerk heeft vele malen zware schade opgelopen door branden en belegeringen.
De muur van de kerktoren bevat vele kanonskogels.
Het altaar is van 1932 en bevat relikwieën van twee martelaren uit de catacomben van Rome.
Vlak naast de kerk ligt het voormalige klooster. Vroeger was dit met een hooggelegen gang verbonden met de kerk.
De prinsenhof is een gebouw uit 1620, waar de heer van Wachtendonk ging wonen nadat de burcht verwoest was.
De Pulverturm in zijn huidige uiterlijk uit 1605. Nadat de burcht verwoest werden ook alle vestingwerken gesloopt. Dit gebouw bevat nog muurwerk van de oude vesting. Het deed o.a.dienst als graanopslagplaats en gevangenis. Het is nu een restaurant.
Over de Niers ligt nog een brug die tot 1934 als spoorbrug in gebruik was en Wachtendonk verbond met Kempen, Straelen en Kevelaer.
De fundamenten van de burcht zijn nog goed zichtbaar gehouden en beslaan een flinke oppervlakte.
In de park rond de burcht bevindt zich een enorme kikker.
Op een enkele plaats steekt de ruïne duidelijk boven het maaiveld uit.
Een informatie bord geeft aan hoe het er eertijds moet hebben uitgezien.
Haus ΅Schanz"uit 1680. De gevel is in de loop der tijd duidelijk wat veranderd.
Nadat in 1708 het raadhuis bij een stadsbrand vernietigd was, verrees het weer in 1712.
In 1841 volgde een ingrijpende renovatie.
Een van de weinige gebouwen die stadsbranden en oorlogen overleefde is "Haus Pullen" met een dubbele barokgevel. Het stamt van voor 1634.
Nog een pand uit rond 1600 aan de Weinstrasse,
In 1610 werd het huis "Schwarzer Adler" gebouwd. Het heeft een trapgevel en een adelaar boven de ingang.
De Lohmühle uit 18e eeuw. Hier werd eikenschors vermalen voor de leerlooierijen
Na onze inspectie van de historische panden zetten we onze reguliere wandeltocht voort. Aan de buitenrand van de plaats staat een kapel op een begraafplaats.
In een nisje boven in de gevel zien we een beeld meet een drietal pijlen. De kapel is dus waarschijnlijk gewijd aan de heilige Sebastiaan.
Buiten de plaats betreden we het weidse dal van de Niers die we een stuk volgen.
We komen ook langs de plek waar de Nette in de Niers stroomt.
Een stukje verder vertakt hij zich weer in een Niers en een Kleine Niers. Op dit punt vinden we een stapel balkjes die uitstekend dienstdoen als rustbank, heerlijk op de zon en uit de wind. Een ideale plek voor onze koffiepauze.
We verlaten de Niers en lopen verder door agrarisch gebied met zo nu en dan een stukje bos.
Even voor Geldern komen we een bijzonder plaatsnaambord tegen. Zou het er mee te maken hebben dat dit gebied ruim driehonderd jaar geleden tot de Nederlanden behoorde?
Als we bij het station van Geldern komen zien we de trein voor onze neus wegrijden. We hebben een uur de tijd voor de volgende trein komt. We besluiten de plaats te verkennen dat eens de hoofdstad van het graafschap Gelre was. Onze conclusie is dat een een grote oninteressante plaats is zonder historische gebouwen. In de laatste oorlog is het volledig verwoest. Als onze trein komt sporen we naar Kleef en gaan vandaar met de bus naar Nijmegen. Nog een hele reis, maar sneller dan via Venlo.
Vrijdag was een interessanter stuk om te lopen dan vandaag, maar vandaag was het weer veel beter. Nog twee weekenden en we kunnen dit pad ook afsluiten.
