17-02-26-C Museum Arnhem

zondag 26 februari 2017

Het hele weekend is het grijs en herfstachtig, niet direct wandelweer. Om er toch even uit te gaan, bezoeken we vandaag Museum Arnhem. Voor beiden een eerste kennismaking, die niet slecht zal bevallen. Het gebouw is in 1873 gebouwd als herensociëteit waar vooral teruggekeerde  suikerplanters kwamen. Het museum is in 1873 opgericht en kwam in 1920 in dit gebouw toen het bezoek aan de sociëteit sterk was teruggelopen. Het ligt schitterend boven op de stuwwal met een grote tuin die als beeldentuin wordt gebruikt.Vanuit een van de zalen heeft men een prachtig op de Rijn.

In deze zaal staat ook een mooi beeld van Ossip zadkine uit 1952:

Narcissus / De intimiteit

Het oorspronkelijke pand heeft een fraaie koepel. Hierin is een orgel aangebracht, dat daar na enige omzwervingen als kunst voorwerp is aangebracht.

De oorsprong van het orgel is onbekend. Het werd in 1895 als tweedehands gekocht door de Gereformeerde kerk in Apeldoorn. In 1912 werd het gekocht door de Christelijk Gereformeerde Gemeente in Arnhem, waarna het in 1931 in het museum terecht kwam. Het is volledig gerestaureerd en bespeelbaar.
Het gebouw is later diverse malen uitgebreid en ook dit jaar zal het weer verbouwd en uitgebreid worden.

Er zijn nu twee tentoonstellingen: Stijlloos over schilders die tijdens De Stijl hun eigen stijl behielden zoals Jan Mankes, Jan Sluijters, Charley Toorop en Carel Willink en Peter Alma, van de Stijl naar Communisme. Alma is een relatief  onbekende kunstenaar die kunst in dienst van de klassenstrijd stelde.

Hieronder enige voorbeelden:

Dick Ket

Zelfportret met groene fles 1927

Vader en zoon   1940

Ket schildert meestal met vrij sombere kleuren.

Isaac Israëls 

Kinderen op het strand   1900

Een geliefd onderwerp voor de schilder. Er bestaan tientallen vergelijkbare schilderijen van hem met dit onderwerp. Dit schilderij werd geclaimd als oorlogsroofkunst. uit de tweede wereldoorlog. De documentaire De Claim laat het emotionele verhaal over deze procedure zien: video De Claim,

Otto van Rees

Moeder en Kind   1911

Hier is duidelijk de invloed van Picasso te zien.

Jan Mankes

Roofvogeltje op tak 1911

Zijn schilderijen zien er wat versluierd uit.

Jonge witte geit   1914    is daar een uitzondering op.

Jan Mankes trouwde met Anne Zernike, de eerste vrouwelijke predikant in Nederland. Hij stierf op jonge leeftijd aan tuberculose.

Jan Toorop

Vluchtelingen   1914

Hij beeldt hier de vluchtelingenstroom  uit België uit aan het begin van de eerste wereldoorlog.
Jan Toorop is de vader van Charley Toorop.

Charley Toorop

Compositie met naakt en vrouwenkop   1917

De bazin met haar dochter 1922

zelfportret 1934

Jan Sluijters 

Bloemen in een vensterbank 1913

Een mooi schilderij.

Carel Willink

Chateau en Espagne 1939

Wilma met poes 1940

Drie schildpadden   1962

De maraboes   1962

De laatste twee werken vind ik schitterend.

Gé Röling

Portrait de ma femme 1932   

Ook mooi.

Rest nog een aantal werken van Peter Alma

Portret van Edle Saxland  1914

Edle was zijn eerste vrouw, een Noorse schilderes.

Zaag met goudvissenkom   1918

Theo van Doesburg kraakte dit schilderij af omdat het figuratieve en abstracte elementen bevatte en daarom een verraad aan de Stijl-groep was.

De roep   1924

Werkstaking   1927

De gezichten hebben allemaal dezelfde uitdrukking om het collectief te onderstrepen.

De fabriek houtsnede uit 1929

17-02-19-C Kunsthal KAdE Amersfoort

zondag 19 februari 2019

Kunsthal KAdE in Amersfoort is ons onbekend. Reden om daar eens heen te gaan. Het bevindt zich in het nieuwe Eemhuis in het stationsgebied.

KAdE moet Kunst Aan de Eem verbeelden. De tentoonstelling die er nu is heeft als titel: Goed Gemaakt, Ode aan het maakproces. Het kost ons enige moeite de ingang te vinden, want er zijn diverse zaken in het Eemhuis ondergebracht. Eenmaal binnen blijkt dat men met de Ode aan het maakproces alle kanten op kan, zodat er van enige begrenzing weinig sprake is. Er zijn zeer veel video's te zien. Ze alle bekijken vergt meer dan een dagtaak. Rest ons dan maar rustig rond te kijken en  interessante objecten te vinden. Enkele die opvielen passeren hier de revue.

Een gepolychromeerd notenhouten beeld van de Meester van Koudewater uit 1470, Michaël voorstellend.

Er zijn negen beelden van maker bekend, die allen afkomstig zijn van een klooster in Coudewater bij Rosmalen.

Schapenkoppen van de Vlaamse schilder Albert Collet uit de 1e helft van de vorige eeuw.

Dakloze vrouw van de Amerikaanse kunstenaar Duane Hanson uit 1973.

Lilian bekijkt een video.

Het Gouden Varken van Guido Geelen uit 2000

Op en vooral in het varken bevinden zich vele figuurtjes.

De kunsthal bestaat uit een grote centrale ruimte, waar omheen kleinere ruimtes zijn gegroepeerd.
De verdieping hoger dan de centrale hal kijkt met vensters uit op die hal. De vensters kunnen met luiken gesloten worden.

Simon Schrikker maakte in 2014 tachtig olieverfschilderijtjes van een inktvis.

 

Door deze schilderijtjes als beeldjes in een tekenfilm achter elkaar te zetten ontstond de animatie Pulpo. Deze is op internet te bekijken: video.

In 1927 portretteerde Charley Toorop het echtpaar Jacob en Neine Nieweg.

Jacob Nieweg was een dominee, die zijn roeping veranderde in die van schilder. Hij maakte een portret van Charley Toorop, terwijl zij bezig is met het schilderij van hen.

Dit waren een paar indrukken van ons bezoek.

17-02-18-DNNh Noord-Hollandpad Akersloot - Obdam

zaterdag 18 februari 2017   Akersloot - Obdam   28,5 km

Er is weer een volgend traject van het Noord-Hollandpad aan de beurt. Tijdens de treinreis naar Uitgeest is het behoorlijk mistig. In Krommenie voegt Frits zich bij ons, waarna we in Uitgeest met de bus naar Akersloot gaan. We hebben vandaag een flink traject voor de boeg, omdat we de vorige keer niet tot Driehuizen zijn doorgelopen. Driehuizen is alleen per taxi bereikbaar. Vanuit Akersloot bereiken we spoedig het pontveer over het Noord-Hollandskanaal dat ons in de Schermer brengt. Eerst wacht ons 4 kilometer kaarsrechte asfaltweg met minimaal zicht.

Niet alleen wij hebben beperkt zicht.

Als het asfalt overgaat in een tegelpad, blijkt dat we precies op tijd zijn. Een week later hadden we onze neus gestoten.

Via een bruggetje verlaten we dit pad weer.

Er rest nog een stukje langs de Schermerringvaart voor we het verstilde silhouet van Driehuizen zien.

Zodra we Driehuizen binnenkomen valt het beeld Vrouwe Salto van Nic Jonk op.

Wij wijken even van de route af voor een bezoek aan café De Vriendschap om ons op te warmen en iets lekkers te nuttigen. Aan de wand hangt een kaart die de situatie rond 1288 aangeeft.

Van Driehuizen lopen we via een modderig pad naar de dijk van de Noordeindermeerpolder. Aan de andere kant is de Eilandspolder. Bij Noordeinde duiken we de Eilandspolder in. Er zitten hier veel brandganzen

en smienten.

In de verte komt de bomenrij in zicht die aan de rand van de Beemster staat.

Daar volgen wij de Beemsterringvaart aan de kant van de Eilandspolder. Het is alles behalve warm.

Aan de overzijde van de Eilandspolder zien we drie molens in de Schermer liggen.

Voor het droogmalen van de Schermer werden 52 molens ingezet. Een scheprad kon het water 1 meter hoger brengen. Daarom staan de molens in groepjes van 3, zodat er 3 m overbrugd kon worden. Later werden de schepraderen vervangen door vijzels.

In Schermerhorn staat een enorme kerk. Een gevelsteen geeft aan dat hij in 1634 is gebouwd.

In de gouden eeuw leverde Schermerhorn veel vis aan de steden. De reders konden de bouw van deze kerk bekostigen. Momenteel wordt de kerk ingrijpend gerestaureerd, zodat hij voor meerdere doeleinden gebruikt kan worden. De kerk had tot nu toe ook geen verwarming. Wij laten de kerk weer achter ons.

We lopen nu op de dijk van de polder Mijzen langs de Schermerringvaart. Bij een paar Schermermolens breekt de zon heel even door.

Wat later zien we aan de overkant opvallende bouwsels liggen.

Het waterschap de Schermer kocht het middelste pand en liet er een representatief deel aan vast bouwen als vergaderruimte. Het Noorderpolderhuis wordt ook nadat het waterschap al meermalen gefuseerd is, nog steeds gebruikt voor vergaderingen. Rechts is een klein deel van een lange loods te zien. Hier lagen molenonderdelen opgeslagen voor 30 molens. Op het dak is de naam Noorderwerf te lezen.

Als we de Ursummervaart overgestoken zijn komen we in polder Ursem met de plaats Urem. Het heeft een aardig parkje met beesten

en bloemen die het voorjaar aankondigen.

De zon is nu goed doorgebroken en we lopen verder langs de Schermerringvaart naar Rustenburg,

Langs het sluisje

gaan we even van de route af om te loungen in de Vergulde Karper. Wat later lopen we langs de Molenkolk naar polder de Wogmeer. Op enige afstand ontwaar ik in een plas slobeenden.

Bij de molen Nieuw Leven uit 1608 gaan we de dijk van de Wogmeer op.

Hier is ook een natuurgebiedje, waar je met een vlonderpad doorheen kan.

De ringdijk van de Wogmeer telt 72 overstapjes. gelukkig hoeven we de ringdijk niet helemaal te lopen, maar we krijgen er wel een aantal voor de kiezen. Dan slaan we af richting de weg die van Hensbroek naar Obdam loopt. De zon staat al aardig laag. Aan de horizon is het kerkje van Hensbroek zichtbaar.

Het laatste stuk is een ruim twee kilometer kaarsrechte weg door Obdam naar het station. Daar zijn we precies op tijd voor de trein.  Het was een pittige wandeling, grotendeels zeer fris en  niet altijd even fraai. We eten nog bij Frits en Dea, waar we nog in een flits Bouke, Jeanne en Emma zien.