Door op de foto's te klikken worden ze scherper.
Frida Kahlo wordt in 1907 in Mexico-stad geboren uit het tweede huwelijk van haar Duitse lutherse vader. Het eerste huwelijk eindigde door overlijden in het kraambed bij het derde kind. Bij zijn tweede huwelijk stuurde hij kinderen naar een klooster. Uit het tweede huwelijk met een katholieke Mexicaanse werden 7 kinderen geboren. Mexico werd sinds 1876 bestuurd door de dictator Diaz. Onder zijn bewind ging het economisch voorspoedig, maar de welvaart kwam maar een zeer kleine bovenlaag ten goede. Toen in 1907 het economisch tij keerde, nam de ontevredenheid toe, wat vanaf 1910 resulteerde in een langdurige burgeroorlog. Vader Kahlo was een niet onverdienstelijk fotograaf, voornamelijk van architectuur.
Twee kerken in Mexico-stad, links de kathedraal, de grootste kerk op het Amerikaanse continent.
Spoorwegviaduct over de Metlackloof (1903).
Op zes jarige leeftijd krijgt ze polio, waardoor haar rechterbeen misvormd wordt en korter is dan haar andere been. Ze wordt gepest op school, waardoor ze close met haar vader wordt, die haar de beginselen van de fotografie bijbrengt. Later volgt ze voorbereidend onderwijs voor een universitaire studie.
Ze
raakt bevriend met linkse studenten en gaat een gepassioneerde relatie
aan met Arias. Als 18 jarige op weg van school naar huis stappen ze in
een bus, maar Frida bemerkt dat ze haar paraplu mist en ze stappen weer
uit. Ze nemen met paraplu de volgende bus, die noodlottigerwijs tegen
een tram botst. Diverse mensen zijn op slag dood. Frida's bekken,
baarmoeder en buik worden door metaal doorboord. Haar ruggenwervel is op
vele plaatsen gebroken, Arias mankeert nauwelijks iets. Frida overleeft
het en na diverse operaties kan ze weer verder met haar leven, wel met
een constante pijn. De relatie met Arias verflauwt, maar ze houden nog wel contact met elkaar. Tijdens haar
herstel gaat ze schilderen met een ezel over haar bed. Ze schildert een medestudente haast als een vorstin.
In 1928 wordt ze lid van de communistische partij is is aanvankelijk bewonderaarster van Stalin.
In 1929 trouwt ze met de 21 jaar oudere en beroemde muurschilder Diego Rivera. De rest van haar leven blijft ze in de schaduw van hem staan. Als ze iets verkoopt is het tegen een bescheiden prijs, terwijl er tegenwoordig miljoenen worden geboden. Beiden gaan tijdens hun leven vele relaties met anderen aan, maar op een scheiding van een jaar na, blijven ze bij elkaar.
In 1929 schildert ze ook een portret van een meisje, maar nu zoals ze echt is. Zelfs de veiligheidsspeld, die haar kleding bijeen houdt, wordt afgebeeld.
In hetzelfde jaar schildert ze "De bus".
Het is hetzelfde type houten bus waarmee ze haar ongeluk kreeg. De passagiers zijn van verschillende maatschappelijke klassen. Het uitzicht laat links fabrieken en rechts het platte land zien. De oorspronkelijke bevolking moet plaats maken voor de industriële revolutie.
Tijdens haar leven zal ze nog zo'n 30 operaties moeten ondergaan. Van de gipscorsetten maakt ze ware kunstwerken.
Een foto uit 1932 van Frida.
In 1935 maakt ze naar aanleiding van een moord van een man op zijn echtgenote het schilderij "het zijn maar een paar gaatjes". Zelfs in de lijst zijn gaatjes gemaakt en bloedvlekken aangebracht.
Van de vele affaires van Frida Kahlo is die met de uit Rusland verbannen Lev Trotski wel de bekendste. In 1938 vond hij onderdak bij Diego en Frida. In 1940 werd hij daar door een Russische geheim agent vermoord. Diego en Frida werden aanvankelijk van die moord verdacht.
Een andere bekende minnaar van Frida was Nickolas Murray, die prachtige kleurenfoto's van Frida maakte. De kleuren zijn voor die tijd opvallend goed.
Op deze foto uit 1939 draagt ze sieraden uit Tehuacan.
In 1938 maakt ze het werk "Overlevende" Als model neemt ze een antiek Mexicaans beeldje dat ze in een desolaat landschap plaatst. Het krijgt een tinnen lijst en symboliseert de strijd van Mexico om haar bestaan.
Een drietal schilderijen uit 1944 laat zien dat de onderwerpen zeer divers kunnen zijn.
"Bloem des levens". Uit de plant lijkt een menselijke gestalte op te rijzen, maar de armen lijken op eileiders, het lichaam op een baarmoeder en boven in lijkt een spuitende penis te zijn. Seksualiteit is een bron van energie ( de bliksem en de zon).
"Grootmoeder" heeft wel iets van een van Gogh.
"Gebroken zuil". Frida draagt een stalen corset. Haar wervelkolom heeft ze als een gebroken zuil weergegeven. De spijkers symboliseren de continue pijn die ze lijdt, ook psychisch omdat ze door het ongeluk ook geen kinderen kan krijgen.
"Het kuiken" uit 1945. Een vaas met bloemen met spinnen, rupsen en een sprinkhaan ingekapseld door spinnenwebben. Alleen een kuiken weet zich hier aan te onttrekken. Verval en nieuw leven?
In dit zelfportret geeft Frida aan waarmee ze zich verbonden voelt. Behalve de hond en het aapje is het ook het Mexicaanse beeldje van een gebochelde man met een misvormde voet. In Mexico gelden ze als spirituele wezens. Ook is ze verbonden met een spijker, die haar lijden weergeeft.
Dat laatste laat ze in 1946 ook zien in "Schijn bedriegt". Al haar ellende zit onder haar kleding verborgen.
In dat jaar ondergaat ze weer een operatie aan haar ruggengraat. Muray maakt daar deze foto van haar.
In 1948, na al weer een operatie, is ze zo vermagerd dat ze om de twee uur gepureerd voedsel moet nemen. Er is voor haar geen verschil meer tussen dag en nacht ( zon en maan schijnen tegelijkertijd). Ze ervaart haar hevige pijnen als een marteling.
Op het eind van haar leven moet een onderbeen van haar geamputeerd worden. Om dat te camoufleren laat ze prachtige laarsjes maken.
Maar ze raakt in een diepe depressie en is haar levenslust geheel verloren. In haar dagboek maakt ze in 1954 haar laatste zelfportret.
In haar dagboek spreekt ze ook haar doodswens uit.
