Volgens het rooster hebben we vrijdag, zaterdag en zondag oppas. Als we horen dat die van de zondag vervalt, maken we plannen voor een wandelingetje. Het mag niet te veel tijd kosten, want Lilian wil nog even verder met de schilderbeurt van de schuur en carport. Zo wordt het de Veluwe Woestijnen van On Track. Vroeg in de middag tuffen we in een kwartier met de bus naar Otterlo. Het beginpunt ligt ruim een kilometer van de halte af, dus die kunnen we naar eigen inzicht afleggen. Het startpunt is Hostellerie Carnegie Cottage.
Dit roept herinneringen op uit het verleden. In 1955 bracht ik er met mijn ouders en broer een zomervakantie door. Het ligt op het begin van een lange stuifwal met uitzicht over de heide. Ernaast stond en staat een met riet gedekt huisje, waar toen een oudere heer woonde, waar ik dikwijls langs ging. Ons onderkomen heette toen Pension de Wever.
De ingang is tegenwoordig verplaatst naar de zijkant. Het aanzicht aan de voorkant wordt vandaag ontsiert door tientallen geparkeerde auto's. Op de rest van de stuifwal zijn vele villa's gebouwd. Wij lopen de hei ervoor op, die prachtig in bloei staat, hoewel er ook hele stukken vergrast zijn.
Aan het eind van de heide is er weer een hoge stuifwal. Bovenop heb je mooie doorkijkjes op de omgeving.
Aan de andere kant dalen we van de stuifwal af en lopen door het bos naar het jeneverbessenreservaat, dat doorsneden wordt door de afrastering van de Hoge Veluwe. Het blijft, ondanks het grauwe weer, een imposant gezicht.
Kleine paadjes en de bloeiende hei maken het nog mooier.
Hierna steken we de Arnhemse weg over om in het Planken Wambuis te komen. We betreden hier het Mosselse Zand dat voor een deel met heide bedekt is.
Toch mogen we nog een flink stuk door het mulle zand ploegen.
Dan lopen we door het bos over het Trekvogelpad rond de zandverstuiving en daarna gaat het naar camping De Wije Werelt. Hier steken we de Arnhemse weg nogmaals over en langs De Zanding komen we weer bij de stuifwal uit het begin van de wandeling. Na flink wat op en neer, steken we de heide over naar het beginpunt.
Op weg naar de bushalte passeren we nog het Tegelmuseum , dat we ook nog eens een keer moeten bezoeken.
En we lopen ook nog langs de kerk, die al in 1215 werd genoemd.
Een heel aardige wandeling met nauwelijks asfalt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten