Traditioneel is de zondag voor Amsterdam bestemd. We trammen naar de Bazel om onze reserveringen voor het Trippenhuis op te halen en gaan daarna snel naar de burgemeesterswoning. We weten dat deze altijd zeer in trek is en we hebben geen zin om lang in een rij te staan. De rij valt nu inderdaad mee. Het huis is gebouwd voor een koopman en daarom waren de ingang en de pakhuisdeuren op de begane grond. Later zijn de pakhuisdeuren vervangen door ramen. Na het betreden van de hal mogen we wachten in een zijvertrek.
Lilian ontdekt hier aardige schemerlampjes.
De laatste bewoner schonk dit pand aan de gemeente Amsterdam op voorwaarde dat dit de ambtswoning van de burgemeester zou blijven. We gaan een verdieping hoger. Naast de trap is een gezandstraald venster zichtbaar.
Als eerste krijgen we de burgemeesterskamer te zien met prachtige stucreliëfs.
De eetzaal heeft tapisserieën als wandbekleding.
Ook is er fraai houtsnijwerk.
De balzaal is een lust voor het oog.
In het voorbijgaan ontdekt Lilian nog een aardig bankje.
Ook de ruime tuin mag niet onvermeld blijven.
Lopend naar De Duif ziet Lilian nog een aardige recente gevelsteen.
De Duif is de eerste r.k. kerk die na de reformatie in Amsterdam werd gebouwd. Boven de ingang is een mozaïek aangebracht.
De kerk is gedeeltelijk gerestaureerd door stadsherstel.
Zondags vinden er nog diensten plaats en verder wordt de ruimte verhuurd. Zo nu en dan probeert men de kerk nog meer in oude luister te herstellen.
Zes panden aan de Nieuwe Prinsengracht worden nu door Stadsherstel gerestaureerd. Hier zien we nog echte vensterbanken met luiken.
Ook de zolders met prachtige balkenlagen zijn interessant.
Een gedeelte is afgescheiden om dienst te doen als dienstmeidenkamer. Veel grachtenhuizen hadden op zolder een doorgang naar de buren. Zo kon men in geval van brand een veilig heenkomen zoeken.
Veel woonkamers hebben nog plafonds met resten van decoraties.
Indien het financieel mogelijk is, wordt het zoveel als mogelijk teruggebracht. Daarna duiken we nog even de Amstelkerk in, Deze bijna 350 jaar oude houten noodkerk is nooit vervangen. Op de galerijen zijn nu de kantoorruimten van Stadsherstel.
De volgende stop is het Occo Hofje. De ingang lijkt een poort naar het paradijs.
Oude behoeftige mannen en vrouwen zonder kinderen van rooms-katholieke gezindte konden hier in 1774 een piepkleine ruimte met bedstee en kast ter beschikking krijgen. Op de binnenplaats stond een waterpomp. Achter de binnenplaats was en landje waar ze wat eten konden verbouwen. Tegenwoordig heeft men de beschikking over een moderne woning.
In de regentenkamer hangen zoals gebruikelijk weer vele portretten.
De kapel bevat een tabernakel met een voorstelling in zilver van het Mirakel van Amsterdam uit 1345, waarbij een hostie niet in een haardvuur verbrandde.
Omdat Marlene vandaag haar verjaardag viert hebben vandaag minder tijd dan gebruikelijk. Voor we ons laatste object gaan bezichtigen, willen nog de Portugese Synagoge uit 1675 bekijken. Na de bouw was het de grootste synagoge ter wereld. De vrouwen zitten op de galerijen achter een hoog gevlochten scherm.
De Ark is een enorm gevaarte. De verlichting geschiedt uitsluitend met kaarsen, die nog in de oorspronkelijke kaarsenhouders en kronen staan.
De synagoge is omgeven door bijgebouwen. In een ervan is de schatkamer, waar vele kostbare gewaden en voorwerpen zijn tentoongesteld.
We hebben geen tijd om alles te bekijken. In het poortgebouw zien we nog een gevelsteen, Abrams offerhande voorstellende.
We spoeden ons naar de Kloveniersburgwal waar we om drie uur een reservering hebben voor het Trippenhuis.. Dit in 1662 gereedgekomen stadspaleis was toentertijd het grootste grachtenpand, wel 7 traveeën breed. Bewoners waren de gebroeders Trip, wapenhandelaren met mijnen en gieterijen in Zweden. Achter de gevel gingen twee identieke woonhuizen schuil. Alleen hun kantoren waren door een smalle gang met elkaar verbonden.
Hoewel er in de loop der tijd kunstwerken zijn verdwenen is er nog veel overgebleven. De plafonds in sommige gangen en trappenhuizen zijn beschilderd met talloze vogels. ze worden momenteel gerestaureerd.
In 1812 werd het de zetel van de voorloper van de Koninklijke Nederlandse Akademie van wetenschappen en in 1816 werd er tevens het Rijksmuseum gevestigd. Dit betekende wel als door de Akedemie vergaderd werd het Rijksmuseum gesloten was. Een van de zalen heet nu nog Rembrandtzaal omdat daar de Nachtwacht hing.
Er zijn vele plafondschilderingen.
Ook andere vertrekken mogen er zijn, zoals het kantoor van een van de Trips
en een andere zaal.
Dan is er nog de monumentale bibliotheek die in twee voormalige slaapkamers is gevestigd.
We zien indrukwekkende gangen
en rijke versieringen.
Toen men van oude deuren voorzichtig de oude verflagen verwijderde, kwamen er schilderingen onder vandaan.
Dit grootste grachtenhuis in Amsterdam was wel het hoogtepunt van de dag en dus een waardige afsluiting. Op naar Marlene.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten