Vandaag willen we weer wandelen met Arnold, maar er zijn daarvoor wel hindernissen te overwinnen, Er rijden geen treinen van Utrecht naar Amsterdam, Leiden, Den Haag en Rotterdam. Wij nemen de schade voor onze rekening en met overstappen in Utrecht, Schiphol, Leiden en Den Haag komen we in Wassenaar.Vanaf bushalte De Kieviet lopen we de gelijknamige wijk in. De woonomgeving ziet er zeer aantrekkelijk uit. Bij de parkeerplaats Kievietsduin is de ingang van Meijendel. Door dit duingebied zullen we eerst lopen, want voor de Kijfhoek en de Bierlap zijn alleen in het bezoekerscentrum aldaar toegangsbewijzen verkrijgbaar. Het gebied is behoorlijk geaccidenteerd en vooral in het westelijk deel liggen veel plassen. Vanaf de Meijendelse berg kunnen we ook de zee zien. Het is hier ijzig koud.
Nadat we het bezoekerscentrum hebben aangedaan,
komen we een stuk verder bij een tweetal kijkschermen voor een plas. Bij de eerste zien we futen en kuifeenden.
Bij de tweede canadese ganzen en krooneenden.
Als we lunchen gaat het regenen. Hierna komen we bij de enige in- en uitgang van de Kijfhoek en de Bierlap. Door dit gebied te betreden dienen we wel een reeks verboden te respecteren. Zo is het niet toegestaan te fietsen, met honden te lopen, hard te lopen, te sporten of te spelen enz. Daar staat tegenover dat hier een groot aantal kleine paadjes op een groot gebied ligt. Ze zijn aangegeven met groene paaltjes en vaak behoorlijk mul. Op onze hele wandeling zullen alleen een groepje van 3 personen zien, dus een en al rust. Boven op een duin kijken we weer over de plassen.
Het lopen is behoorlijk vermoeiend. Behalve lopen door mul zand moet en regelmatig geklommen
en gedaald worden.
Ook zijn er nachtegalen te horen, die in dit gebied bij honderden voorkomen.
Het gebied wordt begraasd door Galloway-runderen en Konikpaarden.
Een sint-jacobsvlinder wordt door de wind over het zand geblazen en komt op een luw plekje tot stilstand.
Dit beestje is overigens een dagactieve nachtvlinder. We doorkruisen nog veel zand.
Het weer wordt steeds beter en dat levert ook weer mooie plaatjes op.
In de bosjes zien we ook de inheemse vogelkers bloeien.
Dit was onze tweede grasduinen-wandeling, die een ruime voldoende krijgt. Uniek om met zoveel rust door de duinen te kunnen lopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten