In onze afvinkreeks Capitoolwandelingen is de Eilandspolder aan de beurt. Volgens de beschrijving kan hij alleen van 1 juli tot 1 oktober gelopen worden, dus dat moeten we niet uitstellen. We moeten omreizen via Amersfoort, maar dat gaat vrij soepel. Bij een busoverstap in Purmerend gaat het mis. Hoewel de bushalte de dezelfde naam heeft ligt hij toch in een andere straat en daardoor missen we, al zwaaiende naar de chauffeur, net de aansluiting. In de Rijp aangekomen pakken donkere wolken boven ons hoofd samen en vallen er wat spetters. We lopen niet De Rijp in, maar gaan direct naar Graft, waar een fraai raadhuis staat.
De gevels bevatten tal van versieringen,
waaronder het wapen van Graft
en verwijzing naar de scheepvaart met de stichtingsdatum van het raadhuis.
Rond 1600 kwamen er grote veranderingen in deze streek. Omdat Noord-Holland nog veel open water had, dat in verbinding met de zee stond, was in deze streek de visserij zeer belangrijk; met name de haringvisserij. Grote vlakten water zoals de Schermer, Beemster en Purmer werden drooggelegd. Tegelijkertijd namen de opbrengsten uit de haringvisserij af, maar kwam de walvisvaart op, die zeer lucratief was. Van de baleinen werden veel gebruiksvoorwerpen gemaakt en ook de traan bracht veel op. Zo is de welvaart in plaatsen hier verklaarbaar. Wel moet het in die tijd niet erg aangenaam in De Rijp zijn geweest. De traankokerijen zorgden voor een vreselijke stankoverlast.
Van de kerk van Graft rest alleen nog een zerkenvloer. In 1953 bleek er geen geld voorhanden voor restauratie en werd ze afgebroken. De grafzerken zijn gemiddeld 400 jaar oud. Alleen vermogenden konden zich een begrafenis in de kerk veroorloven. Daarom zijn veel van die grafstenen ook versierd, zoals onderstaande van een kapitein. Het water op de steen maakt de wat sleetse afbeelding beter zichtbaar.
Wij zetten onze wandeling voort naar Noordeinde. Hier staat één van de vier vermaningen in de Eilandspolder. Doopsgezinden waren hier de grootste bevolkingsgroep. Het kerkgebouw uit 1873 is al het derde kerkgebouw hier.
De kosterswoning ernaast dateert uit 1602.
Na Noordeinde lopen we op de Meerdijk, links het oude land en rechts een paar meter lager het drooggelegde Noordeindermeer. Na enige tijd houdt het asfalt op en krijgen we een onverhard, sompig en modderig voetpad. Voor ons probeert een grote groep fietsers hun rijwiel door de prut te sleuren, hoewel bij het begin van het voetpad duidelijk staat dat het alleen voor voetgangers toegankelijk is. Gelukkig wordt het weer steeds beter. Wij zien de volgende plaats Driehuizen al liggen.
Tweemaal steekt het pad een sloot over via een loopplank. Dat blijkt een groot obstakel voor de fietsers, zodat we lang moeten wachten voor alle fietsen aan de overkant zijn. Gelukkig laten ze ons bij de tweede oversteek voor gaan. Kort erna lopen we het aardige dorpje Driehuizen in.
Wij vervolgen onze tocht over de dijk langs de Schermer Ringvaart. We zien veel ganzen, waaronder een groot percentage Nijlganzen. We lopen door het bultige gras met in de verte de molen waar we ook langs zullen komen.
Een tijdje later passeren we de molen zonder naam.
Nog even en we zijn in Grootschermer. Ook hier staat een fraai raadhuis
met gevelstenen.
We rusten even op een bankje tegenover het raadhuis en naast het beeld van Nic Jonk.
Achter ons ligt vrijwel geheel verscholen de kerk. Daarvoor waren reeds twee andere kerken
Het bouwjaar staat duidelijk boven de ingang.
Op het kerkhof
bevindt zich het graf van Nic Jonk.
Aan de kerktoren bevinden zich vier wijzerplaten, Alleen aan de zijde van polder zijn de cijfers groter, zodat de boeren op het land bij de tijd blijven.
We lopen het dorp uit en gaan via de weilanden naar het Kerkepad. Het is anders dan je zou verwachten, want er is geen pad zichtbaar. Weel een strook sompig weiland tussen twee watergangen. Via een grote brug steken we De Gouw over. In het weiland zien we weer veel ganzen, behalve grauwe ganzen en Nijlganzen, ook brandganzen.
Aan het einde van het Kerkepad komen we op de Dijk van de Beemsterringvaart, di we tot De Rijp volgen. In de plaats is het kermis. dat belet ons niet rond te kijken. Er zijn vele prachtige plekjes.
Overal grote pakhuizen.
De voormalige Lutherse kerk is nog duidelijk herkenbaar aan de zwaan.
Maar er zijn nog meer versieringen hoog boven de panden.
Ook hier weer een fraai raadhuis.
Beneden was de waag gevestigd.
En weer mooie gevelstenen over visserij
en met het gemeentewapen.
De kerk staat gedeeltelijk in de steigers, maar de grote zonnewijzer hangt nog vrij aan de toren.
Via allerlei leuke straatjes snellen we naar de bus en zijn net op tijd. Een leuk rondje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten