Voor een wandeling met Frits hebben we de Groene Wissel Nr 129 uitgezocht.
Frits ontmoeten we op station Amersfoort en gezamenlijk boemelen we naar 't Harde. Het belooft een prachtige dag te worden. Nadat we de bebouwde kom achter ons gelaten hebben, duiken we het bos in. We passeren een leuk heideveld met veel jeneverbessen.
Wat verder komen we langs een grote plas met waterlelies, die waarschijnlijk voor drinkwaterdoeleinden wordt gebruikt.
Dan bereiken we het stuifzandgebied "De Zoom".
Om niet te zwaar te hoeven lopen, blijven we zoveel mogelijk aan de rand.
Als we bijna deze verstuiving verlaten hebben, zien we een niet alledaagse verschijning. Op de grens van bos en zand ontdekken we zebra's.
.
Maar dat is nog niet alles. Er lopen ook kamelen, groot gehoornde geiten en damherten. Een
vrouwtjesdamhert komt nieuwsgierig op ons af.
Een mannetje laat zijn gewei prachtig zien..
Waarschijnlijk hoort deze menagerie bij een naastgelegen camping. We verlaten het bos en komen nu in kleinschalig boerenland met aardige boerderijtjes.
Toch zijn we blij de verharde wegen weer te kunnen verlaten om landgoed Schouwenburg te kunnen betreden. Het landhuis is in 1750 ontstaan uit een oudere boerderij.
Het koetshuis heeft aan de kant van de foto een personeelswoning.
Hierna betreden we de terreinen van Kasteel Zwaluwenburg. Hier liggen ook de tuinen voor de productie van de geneesmiddelen volgens Dr. Alfred Vogel. Van verre zien we al kleurrijke stroken liggen.
Hoewel niet tot de wandeling behorend, besluiten we een rondje door de tuinen te lopen. Helaas is de
horeca (een zorgboerderij) hier vandaag gesloten. Behalve geneeskrachtige planten staat er uit
educatieve overwegingen ook groente en fruit. Dat laatste mag ook geproefd worden en we laten de frambozen, kruisbessen en zwarte bessen goed smaken. Op een zwarte bes ontwaar ik een bont zandoogje.
Verder genieten we van de vele bedden met bloeiende planten.
Op de zonnehoeden zitten vele vlinders, waaronder dit al flink afgevlogen exemplaar van de dagpauwoog.
Ook is er een blotevoetenpad, waar o.a. in een diepe bak met prut het moeras gevoeld kan worden.
Zelfs een kabelbaan ontbreekt niet. Het is hier best leuk voor een dagje met de kinderen. Hierna werpen we nog een blik op het landhuis, dat is ontstaan uit een kasteel dat al in 1326 werd vermeld. De halfronde verbindingen tussen huis en bouwhuis zijn in Nederland bijzonder.
Door de bossen gaan we weer terug naar ons uitgangspunt. Op het terras van een wokrestaurant drinken we nog een biertje. In Putten nemen we afscheid van Frits. Wij gaan vanaf hier met de bus naar huis. Een heel aardige wandeling, beoordeling 7,5.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten