Een traditie die al zo'n 30 jaar bestaat, de nieuwjaarswandeling van de NKBV in Twente. Er was een periode dat ik elk jaar meeging, maar nu is de tussenperiode zeven jaar geworden. Tijd om weer eens mee te gaan. Het lijkt een schot in de roos, want dit weekend ligt er nog sneeuw, het is zonnig en lichtvriezend weer met weinig wind. Op station Oldenzaal ontmoeten we vele bekenden en zien ook enkele nieuwe gezichten. Vandaag zullen we voor een groot deel het Noaberpad volgen en morgen het Twentepad. Al spoedig hebben we de bebouwing van Oldenzaal achter ons en lopen we in de witte natuur.
Door ons geklets missen we het hoogste punt van Overijssel, de Tankenberg van 85 m.
We blijven het hele weekend op sneeuw lopen, behalve als ook door voertuigen is gereden.
De rijp heeft soms fraaie kunstwerkjes gemaakt.
Tijdens lunchtijd houden we een koffiestop in het leuke koffie- en theehuis 't Stekkie. Hier genieten we van Twents gebak. De koek heet Kleikloet en heeft als extra een overheerlijke vulling.
Hier voegen zich ook Anneke en Frank bij ons. Kort nu deze stop vlijen we ons op een beschut plekje in de zon om onze boterhammen te verorberen. Later lopen we een stukje langs het kanaal Almelo-Nordhorn. Hier wagen zich al enkele schaatsers op het ijs. Weer wat later bestijgen we de Kuiperberg die met 71 m weidse vergezichten kent.
We doorkruisen het historische stadje Ootmarsum met zijn imposante kerk uit 1200.
We zwaaien Irma uit bij de bushalte en maken ons op voor het laatste traject naar De Bronnen. De zon daalt snel naar de horizon.
Net voor donker betreden we het recreatiepark, We brengen eerst onze bagage naar een huisje en zoeken een kamer uit. Het café waar we de avond doorbrengen zit stampvol. Het is bewonderenswaardig hoe kalm Richard alle zaakjes onder controle heeft. Om ons wat rust te gunnen, eten we in een ander zaaltje, waar Eugene ons op een rondje trakteert vanwege zijn 65e verjaardag. We kletsen weer verder bij en genieten van de uitstekende maaltijd. We gaan niet te laat naar bed. Morgen wacht nog een pittige dag.
zondag 22 januari 2017 Nutter - Oldenzaal 30 km
Na een prima ontbijt gaan we weer op pad, terwijl de zon net boven de kim is.
En ook nu lopen we met een groepje.
De route van vandaag en die van gisteren kruisen elkaar op de Kuiperberg.
Hierna gaan we niet door, maar om Ootmarsum heen.
Verschillende malen zien we reeën.
Onze traditionele koffiestop is bij de watermolen van Singraven.
Een stuw zorgt voor voldoende hoog waterpeil in de Dinkel.
We scharen ons rond de open haard en genieten van koffie met gebak. Anderen gaan aan de soep en pannenkoeken, maar wij gaan weer verder. We lopen verder langs de Dinkel en hebben een mooi zicht op het huis van het landgoed Singraven.
De Dinkel blijven we geruime tijd volgen. Soms lopen we aan de rand van een weiland, terwijl de Dinkel aan de andere kant van het pad stroomt,
maar meestal lopen we door bos. Bij een brug na Beuningen nemen we afscheid van dit riviertje. We eten onze boterhammen op en gaan weer verder. Een wilg zit vol houtzwammen.
Het laatste stuk van de wandeling is flink geaccidenteerd. Een laatste stop maken we bij Erve Middelkamp, een prachtig hoevecomplex van Natuurmonumenten.
Binnen kan gezeten worden, er is een toilet en als het niet vriest kan je er ook koffie krijgen.
Nu volgt nog een laatste etappe naar het station.
Vlak voor het station baadt de weg in een geeloranje licht van de ondergaande zon.
De trein van half vijf halen we niet, maar vijf uur is ook goed te doen. Een schitterend weekend. Enige minpunt was dat de sneeuw al langere tijd lag en door het belopen vaak in ijs was omgezet. Dat maakte het lopen niet altijd ontspannend en dat was in mijn benen te voelen.
had je je mooie anti-slip zooltjes niet meegenomen? Zag er als een hele mooie wandeling uit. Hier is het ook zo, aangevroren sneeuw, het is wel goed schaatsen.
BeantwoordenVerwijderen