Andere jaren lopen we in deze tijd meestal een dag of 5,6 in Duitsland, maar door een vroege sneeuwschoenvakantie in het nieuwe jaar, doen we het nu bescheidener. In de trein ziet het landschap er prachtig berijpt uit met een strakblauwe lucht. In Rijssen wil Lilian eerst een boekje van het Reggepad kopen, maar de VVV is onvindbaar. Vragen bij een winkel leert dat die al jaren verdwenen is, terwijl op internet nog informatie met openingstijden staan. Het traject om Rijssen uit te lopen is niet verheffend, maar bij een brug over de Regge wordt het aantrekkelijk.
Op de rechter oever lopen we stroomafwaarts. Het pad ligt nog net in de schaduw, zodat we nog van de rijp kunnen genieten.
Ik hoor de lach van een groene specht en na enig speurwerk vind ik hem boven in een eik.
Na dit schouwspel mogen we naar de andere oever met een pont, maar dat is flink werken. Het metalen handvat waaraan we moeten draaien is bovendien flink onder nul.
We wisselen nog een aantal malen van oever tot we bij de stuw van Zuna komen. Op de stuw vinden vele vogels een rustplaats.
Om te zorgen dat de Enterse Zomp de vernieuwde stuw toch kan passeren zijn er rails aangelegd. De zomp vaart op een lorrie, die hem over de stuw rijdt. Een moderne overtoom.
De Regge heeft de laatste jaren haar meanders weer teruggekregen. De rechte stukken die overbleven zijn tot plassen omgevormd,
Hierdoor is het terrein wel veel onoverzichtelijker geworden. Diverse malen is ons niet duidelijk hoe de route precies loopt. Verder kunnen bij hoog water paden onder lopen. Wij gaan Nijverdal passeren. Het eerste stuk loopt dat nog aantrekkelijk door begroeiing, maar daarna moeten we toch de bebouwing in en lopen we een stuk langs een drukke weg, Spoedig zijn we weer in het groen.
Ook zijn er paarden die de begroeiing een beetje in toom houden.
Aan de overkant zien we bij Hellendoorn de enorme ijsfabriek van Unilever liggen. Hier wordt o.a. al het Europese Ben & Jerry's ijs gemaakt.
Hierna komen we geen opvallende bebouwing meer tegen.
Hier grazen runderen. De zon staat al aardig laag en strijkt zijn licht langs een stiertje.
De zon is bijna achter de horizon.
Bomen vormen scherpe silhouetten in het laatste licht.
De Regge versmelt bijna met de rest van het landschap.
Voor de laatste keer deze dag steken we de Regge over.
Niet lang daarna zijn we net voor donker bij het Vrienden op de Fietsadres in het buurtschap Eelen. We worden gastvrij ontvangen en na de douche genieten we van een heerlijke maaltijd met wijn. 's Avonds is het zo gezellig dat we de tijd vergeten. 's Nachts is het hier een en al rust.
zaterdag 31 december 2016 Eelen - Ommen 20 km
Ons wacht een uitgebreid ontbijt. Maar daarna moeten we dit geweldige adres van Gerrie en Bernard weer verlaten. We krijgen wel de waarschuwing mee dat het buiten spekglad is. Er hangt ook mist. Zodra we een paar passen gedaan hebben, waarschuwt een jogger ons nogmaals voor de gladheid. Door in het gras te lopen omzeilen we dit gevaar. Zelfs zandwegen blijken soms spiegelglad te zijn.
Bij de stuw van Hancate is van alles veranderd. Hier kruist het Overijssels Kanaal de Regge. Om een vistrap aan te leggen heeft men een gedeelte van het kanaal gedempt. Via stapstenen kan de vistrap overgestoken worden.
Een foto op een informatiebord laat zien hoe de Regge weer kronkelend is gemaakt.
Wij lopen weer verder stroomafwaarts, vanaf de stuw heet het Beneden-Regge. Hiervoor liepen we langs de Boven-Regge. Soms gaat het door boerenland,
maar meestal langs de Regge,
We naderen het Landgoed Eerde. Prachtige witte koeien staren ons nieuwsgierig aan.
Op het landgoed moeten we enige malen prikkeldraad overstappen
of een bruggetje nemen.
Dan passeren we het ons welbekende en nu wazige kasteel Eerde.
http://leendertreudlertalsma.blogspot.nl/2013/12/het-landgoed-eerde.html
We hebben nu een tijdje van de Regge af gelopen, maar komen nu bij een oude Regge-meander die langs de Steile Oever loopt.
Omdat deze nu in verbinding met de Regge staat, kan ons pad bij hoog water onderlopen. Op een stuk hout op de helling zit een mooie gele trilzwam.
We komen nogmaals bij de Regge, steken de spoorlijn over en komen via een bijna dichtgegroeid pad weer bij het water.
We passeren een zijbeekje
en maken een bocht door het bos om voor de laatste maal langs de Regge te lopen. De uitmonding in de Vecht krijgen we niet te zien, Een aantal verkeerswegen ligt in de weg. Wel zien we hier diverse grote zilverreigers,
Door de bossen gaat het naar station Ommen. Vlak voor het station komen we nog langs de ijskelder van landgoed Het Laer.
Een mooie wandeling met een groot contrast in het weer op de 1e en de 2e dag. Alleen nooit meer in deze periode doen. Deze twee dagen werden we continu vergezeld door geknal. Vooral het carbidschieten deed aan een oorlogsgebied denken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten