In het kader van routes afmaken, nemen we dit keer het boekje Deltapad uit 1992 ter hand. Er rest nog het stuk van Westkapelle naar Neeltje Jans. De dag erna lopen we een aansluitend stuk van het Oosterscheldepad. Het is een hele reis. Als we in Westkapelle uit de bus stappen, komt Anya op ons af, die met ons mee zal lopen. Omdat het niet vroeg is gaan we meteen op pad. We passeren de fraaie middeleeuwse toren die al enige tijd als vuurtoren dienst doet.
De kerk is al tijden geleden door brand verwoest. Even buiten het dorp heeft circus Renz zijn tenten opgeslagen. Het ligt nog net in de zon, terwijl zich donkere wolken samenpakken.
Wat verder begint het ook te bliksemen en te donderen.
Vooral op aandringen van Anya maken we rechtsomkeert en vluchten na enige tijd een manege in, waar we het ergste afwachten en onder het toeziend oog van een paard onze boterhammetjes nuttigen.
Als we weer verdergaan passeren we een plasje, waar ook een groep aalscholvers bivakkeert.
We verleggen onze koers naar de kust, waarlangs we tot Domburg lopen.
Ondertussen is het aardig aan het regenen. Als we op een hoog duin staan, zien we dan ook een druilerig Domburg voor ons.
We lopen weer verder naar Domburg.
We doorkruisen Domburg en komen dan in het bosrijke natuurgebied De Manteling. Vele landgoederen schakelen zich aaneen. We passeren zelfs een Canal Grande. Bij museum Terra Maris dat in de voormalige oranjerie van kasteel Westhove is gevestigd, pauzeren we om in het aardige museumcafé droog koffie te kunnen drinken. Even verder ligt het prachtige kasteel zelf.
Na Oostkapelle passeren we nog de landgoederen Zeeduin
en Overduin.
Om helemaal naar vervlogen tijden terug te keren komt ons ook nog een Austin Saloon uit 1930 tegemoet.
Bij camping Oranjezon gaan we richting zee. Daar aangekomen hebben we op het duin een weids uitzicht.
Op het strand zijn meer scholeksters dan badgasten.
Een aalscholverjong bedelt om voedsel bij een van zijn ouders, die hem de rug toekeert.
Wij lopen stug door in de regen.
Bij Vroondijk verlaten we het Deltapad en gaan de polder in en volgen eerst een schapendijk. Via een voetpad bereiken we Vrouwenpolder, waar Anya een kamer in hotel de Boekanier heeft geboekt. Wij moeten nog een stukje verder. Buiten de plaats overnachten we bij Vrienden op de fiets. Nog steeds met regen komen we er aan. Het blijkt een dijkhuisje te zijn, waarin we een eigen gedeelte hebben. Na het douchen gaan we weer terug om ons bij Anya te voegen voor de avondmaaltijd. De plaats lijkt overspoeld door toeristen en de talrijke horecagelegenheden zitten propvol. Anya zit met een wijntje op het terras van haar hotel. We besluiten bij haar aan te schuiven. Een terrasverwarmer maakt het buiten zitten dragelijk. Na de maaltijd lopen we nog een rondje. Behalve de kerk zijn er weinig bezienswaardige gebouwen.
vrijdag 31 juli 2015 Vrouwenpolder - Colijnsplaat 23 km
We krijgen een heerlijk ontbijt en het is nu ook prachtig weer. Buiten wachten we op Anya, die spoedig verschijnt. Vlak bij ons huisje pakken we een variant van het Deltapad op. Het gras is nog wel kleddernat, maar de zon vergoed veel.
We komen bij het Veerse Meer dat we langs de oever volgen. Ik zie veel leuke vogeltjes, maar Anya wil door. Bij het voormalige Fort de Haak gaan we de Veerse Dam op en bij het bungalowpark Banjaard bereiken we de duinen van Noord-Beveland. Tijd voor de koffie.
Weer wat verder willen we de Oosterscheldedijk op, maar die is afgezet vanwege dijkverbetering. Via de weg lopen we naar camping Anna Friso, waar we wel de dijk op kunnen.
Maar een stuk verder is de dijk weer afgesloten en kunnen we alleen maar teruglopen en een grote omweg door de polder nemen naar Roompot Beach Resort. Op het terras van de Beach Club strijken we neer, zodat Anya ook haar koffieshot kan nemen. Gelukkig kunnen we hierna wel de route over de dijk volgen. Na enige tijd volgen we een oude zeedijk.
Langs de erachter gelegen plas staat een vogelkijkhut die Lilian en ik even bezoeken. Twee vogelaars met reuzentoeters hebben daar al hun intrek genomen, Wij zien o.a. een jonge tureluur bij grauwe ganzen
en een lepelaar met kluten.
Hierna blijkt de route te zijn verlegd. Omdat we niet weten hoeveel extra tijd dat gaat kosten, houden we de oude route langs de Oosterscheldedijk aan. We passeren ook buitendijks land met velden lamsoor
en stroomgeulen.
Zo komen we toch nog redelijk op tijd in Colijnsplaat aan en hebben nog tijd voor een biertje aan de beroemde Voorstraat.
Noord-Beveland werd in 1530 tijdens een storm volledig overspoeld. Pas toen jaren later de bedijking weer op orde was kan er weer bebouwing komen. Een gedenksteen herinnert dat de Prinse van Oranje de bouw van de kerk mogelijk maakte.
Met buurtbus en bus laten we ons naar Goes rijden, waar we afscheid van Anya nemen. Voorlopig zijn we nog niet thuis. In de trein maakt een Brusselse Marokkaanse familie het de conducteur en ons lastig. De jongelui menen dat ze in de eerste klas met hun voeten op de bank kunnen zitten met een tweede klas kaartje. De route van deze dagen was zeker niet slecht. Jammer van het weer op donderdag en van het afgesloten dijkvak. Het Deltapad zit er in ieder geval nu op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten