De wet van Murphy is weer eens van toepassing. Gisteravond toen we huiswaarts keerden van een avondje Concertgebouworkest liet de NS ons in de steek en kwamen we in het holst van de nacht thuis. De volgende morgen liet Connexxion het al bij Lunteren afweten, zodat we onze afspraak met Arnold in Amersfoort misten en nu op de terugweg blijkt dat Arnold met de bus naar Rotterdam moet. Maar goed, laat ik me bij de wandeling houden.
Vanaf station Wijhe lopen we al spoedig door boslanen.
In dit gebied van de IJsselvallei ontstonden stroomruggen die de afwatering naar de IJssel belemmerden. Daarom werden al in de 11e eeuw evenwijdig aan de IJssel afvoerkanalen gegraven, die hier weteringen genoemd worden. Wij kruisen ze en lopen er soms langs.
Bij het gehucht Elshof bezoeken we een vlindertuin.
Hier staan bankjes, maar allen in de zon. Daarom verlaten we deze mooie plek om een stukje van de route af naar een "Rust Wat" te gaan, waar we bij een oude boerderij heerlijk in de schaduw ons boterhammetje kunnen eten.
Op de stroomruggen bevonden zich talrijke havezaten, die in en na de Franse tijd gesloopt werden of in verval raakten. Op die plaatsen bevinden zich nu vaak boerderijen. Wel zijn dan nog een slotgracht, lanen, oud geboomte en bospercelen zichtbaar.
Een havezate die wel bewaard bleef, is kasteel Nijenhuis dat al in 1382 werd vermeld. Om het landgoed te betreden moet de rugzak af en kunnen we ons met moeite door een smal draaihek wurmen.
Spoedig krijgen we het kasteel in zicht.
Het kasteel is nu dependance van museum De Fundatie in Zwolle. In de tuinen en het park bevindt zich een grote beeldentuin. We drinken eerst wat in het museumcafé en bezoeken dan het kasteel.
Binnen zijn talrijke vertrekken boordevol kunst uit vele tijden, zoals het beeld "diaken" uit 1300 (Reims)
of een glazen tafel met stoelen van Jan Fabre (tafel voor de ridders van de wanhoop, VERZET) uit 2010.
Ook het pand zelf is bezienswaardig. De plafonds van kleine kabinetten zijn rijk versierd.
Een schilderij van Jan Sluijters ( zaagmolens bij Amsterdam, 1907) vind ik erg mooi.
Van een 17e eeuws Noord-Frans Christusbeeld heeft het hoofd veel expressie.
Kortom te veel om op te noemen. Als we naar buiten kijken hebben we zicht op de beeldentuin.
Er staan de meest uiteenlopende beeldhouwwerken:
een enorm kunstwerk dat op 2008, 2009 en 2010 op Lowlands stond,
een grote kubusvormige draadkorf gevuld met koppen
een zeer bijzondere tafel
of een vogelvrouw.
Een enorme metalen bol heeft gepolijste cirkels.
De spiegelbeelden worden vervormd tot Breugeliaanse figuren.
waar weer veel vlinders opaf komen, zoals deze distelvlinder.
Tijdens onze verdere wandeling blijkt dat dat er nog boeren zijn, die varkens een dierwaardig leven gunnen.
EKO-boerderij Overesch heeft zelfs een heuse skybox, waar vanaf naar de varkens kan worden gekeken, maar die is vanaf 16.00 gesloten.
Wij pauzeren nog bij het Japiksgat dat ontstond door zandwinning voor de spoorlijn, maar nu een buitenbad is. Op het terras van het restaurant nemen we een ijsje. Na nog een rondje Heino komen we bij het station. Een heerlijk dagje uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten