Sinds de komst van Tijmen is de oppas op de Tarthorst wezenlijk veranderd. Daarvoor kon ik makkelijk overal naar toe gaan met Marin. Daarna werd het toch een stuk lastiger. Nu Marin al weer een tijdje naar school gaat is het nog wat ingewikkelder geworden. Beide kinderen moeten aangekleed worden. Marin doet dat meestal zelf, soms tergend langzaam. Mijn taak is te zorgen dat het niet te lang duurt en dat er geen onmogelijke kledingcombinaties worden aangetrokken. Meestal zijn de kleuren roze en paars. Ook zal er wat brood en melk naar binnen gewerkt moeten worden, maar dat gaat vaak niet van harte. Als het dan tijd is om Marin naar school te brengen, presteert Tijmen het meermalen een zodanige poepbroek te produceren dat zijn lijf en kleding ook weer verschoond moeten worden. Op een holletje dan naar school Tijmen op de nek. En niet het rugzakje met fruit en drinken vergeten. Gelukkig zijn er meestal meer ouders die hun kind te laat brengen, zodat het niet al te veel opvalt. Terug laat ik Tijmen lopen en bij redelijk weer nog wat in het speeltuintje spelen. Blijkbaar is de crèche, waar hij maandag naar toe gaat erg vermoeiend, want kort nadat we weer thuis zijn wil hij gaan slapen en houdt dat lang vol. Vaak moet ik hem wakker maken om Marin weer van school te halen. Die middagpauze is erg kort en net geschikt om de kinderen te laten eten. Een enkele keer eet Marin vlot en heeft dan nog een paar minuten over voor ze weer met gymtas naar school wordt gebracht. Als ik dan terug ben heb ik anderhalf uur om wat met Tijmen te doen. Een ritje met de fiets vindt hij prachtig en hij is constant aan het wijzen en geluiden aan het maken. Vaak ga ik dan even langs de kinderboerderij, want op dieren is hij ook tuk.
Als Marin voor de tweede maal uit school gehaald wordt, kunnen zich drie mogelijkheden voordoen. 1) Ze gaat bij een vriendinnetje spelen, 2) Ze neemt een vriendinnetje mee naar huis, 3) Ze komt zonder vriendinnetje thuis. Als ze binnen speelt is dat erg vermoeiend, omdat ze steeds over Tijmen wil moederen, tenzij ze een video gaat kijken. Daarbij is Sneeuwwitje deel II favoriet. Ze zegt dan: ik wil Sneeuwwitje kijken waarin ze dood gaat. Omdat ik later op de avond naar mijn koor in Wageningen ga, blijf ik meestal eten. Daarbij krijg ik van Dennis meestal een biertje aangeboden. Soms is daar een heel verrassende bij.
dinsdag, 10 augustus 2010
Tijdens onze tocht rondom Zermatt maakte Rob Regeer mij attent op het bestaan van de prinsen- en prinsessendag. Hij ging daar met zijn kleindochter heen. Aangezien het prinses zijn een hot item bij Marin is, leek me dat ook wel wat voor haar. Vier dinsdagen in de zomer is paleis Het Loo speciaal voor kinderen geopend en zijn er voor hun activiteiten. Er moest nog wel een oplossing komen voor Tijmen. Gelukkig bleek andere familie bereid die dag ook met Tijmen naar de dierentuin in Amersfoort te gaan. Bij het verkleden blijkt de beoogde prinsessenjurk te veel mankementen te vertonen, zodat we genoegen moeten nemen met een iets minder fraai exemplaar. Wij gaan met de trein naar station Apeldoorn. Op het busstation lopen al tientallen verklede prinsessen (prinsen zie ik de hele dag bijna niet) met ouders of opa's en oma's rond. De bus naar Het Loo is dan ook stampvol. Van halte de Naald is het nog een stukje lopen naar de ingang. Zodra we binnen zijn komt Rob op me aflopen. Zijn Anneke staat met hun kleindochter te wachten om een ritje met de paardentram te maken. Dat wil Marin ook wel, maar we kunnen er niet meer in en moeten op de volgende rit wachten. Als het zover is zakken we weg in dikke kussens.
Marin heeft vooral oog voor de prinsesjes in de tram. Daarna wil ze geschminkt worden. Er staat echter een lange rij en ik heb bewondering voor Marin hoe geduldig ze dit wachten ondergaat. Eindelijk is het zover en aangezien Marin geen voorkeuren uitspreekt kan de persoon in kwestie haar gang gaan. Na afloop wordt er een foto gemaakt en ik doe dat ook voor de koninklijke stallen.
In een andere kraam kan ze een kleurplaat kleuren. Daar gaat ze zo in op dat ik haar op een een gegeven moment laat stoppen. Mijn maag begint te rammelen.
In restaurant De Garage eten we een grote bol. Daarna tijd om nog wat van het paleis te zien. Eerst rennen we nog langs de stallen, rijtuigen en auto's en lopen daarna naar het paleis. Ook hier loopt Marin in hoog tempo door. Zo nu en dan houd ik haar even tegen als ik denk dat er iets leuks voor haar te zien is. De tuinen maken duidelijk indruk op haar. Vooral de vele waterpartijen vindt zij erg interessant. Het wordt weer tijd om terug te gaan. We zijn precies op tijd voor het avondeten. Tijmen komt uren later terug. Voor Marin en mij was het een geslaagde dag. Tevens was het voor mij de eerste maal in mijn leven dat ik bewust een damestoilet heb betreden en dat nog wel twee maal.
vrijdag 17 september 2010
Dennis en Renske is het gelukt deel te nemen aan een excursie naar de brouwerij van Orval. Ze maken er meteen een lang weekend van en wij verzorgen de oppas. 's Morgens moet Marin nog naar school dus blijf ik met Tijmen nog in Wageningen. Na de lunch stappen we op z'n allen op mijn fiets met een grote weekendtas en een Dora-koffer. We hebben nog maar een paar honderd meter afgelegd of er start een wolkbreuk. Stoppen, kinderen van fiets af, regenkleding aan, weer op de fiets en in de stromende regen verder. Bij de Oude Tol hoost het nog steeds zo hevig dat we onder een bushokje gaan staan. Als ik weer verder wil gaan, blijkt Marin in slaap gevallen. De rest van de fietstocht is erg vermoeiend, want Marin hangt steeds naar links of rechts. 's Avonds krijg ik assistentie van Lilian en de nacht verloopt rustig.
zaterdag, 18 september 2010
Marin heeft vandaag een verjaarspartijtje bij haar vriendinnetje Vianne dus breng ik haar daar met de fiets en haal ik haar 's middags weer op. Zodra ze op de flets zit valt ze weer in slaap. Als ik bij Bennekom ben is ze zo diep in slaap dat verder fietsen onverantwoord is, zo slap is haar lichaam. Ik leg haar hoofd op mijn zadel en loop de rest van de afstand . Ook de volgende nacht hebben we niet te klagen.
zondag 19 september 2010
De zondagochtend gebruiken we voor een grondige wasbeurt voor de logees.
Marin heeft bij het feestje op zaterdag allerlei attributen meegekregen om zich mee te tooien. Lilian dient als proefpersoon.
Marin keurt het resultaat op enige afstand.
's Middags maken we in wandeling in Hoekelum. Hier lopen ze over dikke boomstammen
en we doen verstoppertje. Ook wordt de ingang van de ijskelder geïnspecteerd.
Tijdens de wandeling krijgen we een telefoontje dat Dennis en Renske in aantocht zijn. We wachten op de zichtlaan, waar de kids zich wel vermaken.
Als de ouders in zicht komen rent Marin op hun toe. Tijmen reageert iets minder enthousiast. Met z'n allen maken we de rode paaltjeswandeling af. Onderweg zien we nog mooie paddenstoelen, zoals het koraalzwammetje.
Dennis neemt Marin mee naar een spreng; het water borrelt flink omhoog na alle regen van de afgelopen tijd. Dan gaan we gezamenlijk naar de Ariënsweg. Marin raakt helemaal van streek als ik met haar op de fiets wegrijd en ze de auto van pa en ma niet meer ziet. Als alle spullen weer gepakt zijn breekt het einde van de logeerpartij aan. Als dank ontvangen we nog een grote fles Belgisch bier.
| zaterdag 25 september 2010 De afgelopen twee dagen hadden we de broer en zus van Lilian (Henk en Mieke) te logeren. Lilian had vrij genomen en ging met hen fietsen. Ze hadden over het weer niet te klagen, maar waren bij terugkomst doodmoe. Vrijdag avond hadden we concert in Utrecht en kwamen we laat thuis. Het vioolconcert van Tjaikovski door een Moldavische violiste was heel indrukwekkend. Vanmorgen vroeg weer naar de Doddendaal om de kinderen op te halen voor een weekendje logeren. Vandaag is Lilian jarig en vieren we onze beider verjaardagen. Het wordt dus een drukke dag. 's Morgens is Lilian nog druk bezig met inkopen en het bereiden van de avondmaaltijd voor de gasten. Tijdens de lunch eet Annamien met ons mee tussen scouting en haar werk. Daarna begint het bezoek binnen te lopen en wordt het een gezellige boel. Corné is stinkend jaloers op Jeroens stekeltjeshaar. Jeroen is niet te beroerd om zijn kunsten op Corné's haar uit te leven.  Van de gasten ontvangen we veel kaas, wijn en bloemen. Van Frits en Dea krijgen we een verzorgd uitje aangeboden. Ondanks alle drukte gaan de kinderen 's avonds meteen slapen. zondag 26 september 2010 Marlene wil steeds dat er liedjes worden gezongen. De kinderen helpen ook mee met eikeltjes rapen in de tuin. Aan het eind van de middag brengen we ze met de fiets terug naar huis. Daarna gaan we naar Utrecht waar we met Arnold uit eten gaan in de Zakkendragerssteeg. Het eten is voortreffelijk. Vervolgens gaan we naar de film Weemoed en Wildernis over de verandering van het eiland Tiengemeten in het kader van het filmfestival. Het is een slow-movie, maar kan hem wel waarderen. dinsdag 28 september 2010 Tijdens de oppas in Wageningen met Tijmen gefietst. Bij de kinderboerderij liep hij steeds achter de dieren aan, terwijl hij zelf mè riep. Op de foto is Tijmen net naar achteren gevallen omdat het schaap naar zijn mening te intiem werd.  woensdag 29 september 2010 Omdat ik laat van koor ben teruggekomen, gaat Lilian in alle vroegte naar de Doddendaal om Corné naar school te brengen. Hij verzet zich uit alle macht om uit bed te komen, maar geeft het uiteindelijk op. Als Corné naar school is komt ze met Marlene. 's Middags is Corné vrij dus haal ik hem ook naar ons huis. Ze zijn allebei gek van schommelen, maar Corné heeft ontdekt dat je met de ringen ook iets leuks kan doen.  |
zaterdag 9 oktober 2010
zaterdagochtend 9.00 beginnen we weer aan een oppasmarathon die woensdagavond laat zal eindigen. Het is stralend weer dus Corné en Marlene kunnen lekker buiten spelen. Annamien komt ook nog even langs voor de lunch. Lilian gaat met de kinderen treinen kijken op het station. Verder wordt er langdurig geschommeld. Aan het eind van de middag loopt er een jong egeltje door de tuin en dat geeft de nodige opwinding.
Ook wordt er nog ademloos gekeken naar Pluk van de Petteflat. De kinderen slapen als een roos.
zondag 10 oktober 2010
Na de koffie gaan we met z'n allen naar de Nieuwe Ronde om nog wat groente te oogsten. Daarna willen we met de kinderen naar de kinderboerderij annex speeltuin. Corné en Marlene hebben het echter op de groentetuin zo naar hun zin dat we er blijven. Er wordt uitvoerig gekookt in de wilgenhut.
Corné bewerkt het land met de tractor en moet zo nu en dan schaften.
Net als gisteren kunnen we thuis buiten eten. Een paar wespen brengen Corné zo nu en dan in paniek. 's Middags helpt hij opa met hakselen, waarbij de nodige veiligheidsmaatregelen worden genomen.
Marlene ligt de hele middag te slapen. Het egeltje laat zich aan het eind van de dag weer zien. Ook 's nachts horen we geen geluidje van de kinderen en de volgende morgen is Corné heel boos dat ik hem wakker maak om naar school te gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten