14-01-12-DNNH- Amsterdamse Waterleidingduinen

zondag 12 januari 2014    18,5 km

Het was afgelopen nacht een van de zeldzame keren in deze winter tot nog toe dat het een beetje gevroren heeft. Het belooft een mooie dag te worden dus vervolgen we onze Capitool-afvinkreeks. Dit maal zijn de Amsterdamse Waterleidingduinen aan de beurt. Met de trein reizen we tot Heemstede-Aerdenhout. Vandaar is het nog een klein stukje met de bus tot de ingang bij pannenkoekenhuis Oase.  Als we aankomen zien we vele langzaam rijdende auto's op zoek naar een (betaald) plekje om te parkeren. Wij gaan snel verder en hebben nog een financiële meevaller: de kaartjesautomaat is stuk.
We zijn nog maar een paar minuten op stap of  de eerste 15 damherten vliegen aan ons voorbij. Het is onmogelijk hier een wandeling te maken zonder een ontmoeting met deze hier veelvuldig voorkomende dieren. Om zo veel mogelijk zon te vangen dalen we af naar de oever van het Noorderkanaal.

Op het water komen we overal kuifeenden tegen. De mannetjes hebben een kuif en fel gele ogen.

Via een brug komen we aan de overzijde van het kanaal.

Op een duintop zien we en damhert heerlijk van de zon genieten.

We steken nu het Van der Vlietkanaal over. Door de lage zon wordt alles met een gouden glans bedekt.

Dat de zon nog erg laag staat blijkt ook uit onze schaduwen en dat midden op de dag.

Op een open plek zien we vele restanten van doornappels staan.

Door een stukje bos en over  een sluisje gaat het verder langs het Van Lennepkanaal.

Hier doen we een bijzondere waarneming. In het kristalheldere water zien we een grote snoek roerloos op de bodem liggen.

We verlaten dit water en gaan verder langs een kronkelend watertje. Het gebied wordt op de kaart Waterdellen genoemd, We vinden een heerlijk plekje op de zon om te lunchen.

Aan het eind van dit gebied hebben we zicht op het Nieuw Kanaal.

We komen uit op een klinker weg, maar we geven er de voorkeur aan om een stukje te struinen. Zo beklimmen we de Marelberg, wel 24 m hoog!  We hebben hier een groots uitzicht.

Als we weer beneden zijn komen we in een gebied met veel duindoorns.

We hebben de smaak van het struinen te pakken. We passeren ook drassige valleitjes.

Hier hebben we nog vele ontmoetingen met damherten. Het ene groepje is nog schattiger dan het andere.

Ook een mannetje mag er wezen.

Door bossen, duinen en langs watertjes gaat het weer terug naar de ingang bij Oase.

Er is nog geen parkeerplek vrij. Om dat de bus maar eens per uur gaat, rijden we nu naar station Hillegom, daar nemen we de trein naar Leiden, waar we snel verder kunnen naar Utrecht.

Achteraf niet de slimste oplossing. Beter was met de trein terug te reizen naar Heemstede en daar op de intercity naar Amsterdam te stappen. Dan waren we misschien een half uur eerder thuis geweest,

Een heerlijke dag, een 7,5, met struinen een 8.

Lilian verrast me thuis met een heerlijke maaltijd met winterpostelijn, aardpeer, ei, spek en gebakken aardappels. Het dessert is helemaal bijzonder iets met blauwe kaas en portgelei. Het smaakt allemaal voortreffelijk.