Afgelopen donderdag liep ik voor de "oudjes" van de NKBV een wandeling in Ruurlo. Het was zomers warm, maar de opkomst was mager. Een zevental lieden gingen met me op pad. Het werd een prachtige wandeling met veel bloeiende bloemen. Heel opvallend was een watertje op het landgoed Onstein. Daar bloeiden zover het oog reikte dotterbloemen.
Een fel gele streep door het landschap. Vandaag is het ook prachtig weer, maar wel wat frisser. We vervolgen onze reeks Capitool-wandelingen met de Amerongse berg. We bussen met een overstap in Wageningen naar halte Molenweg in Elst. Vandaar stijgen we langzaam de Amerongse Berg op. De bomen beginnen hier en daar voorzichtig wat groen te vertonen.
Eenmaal op hoogte komen we op een achtsprong, waar rond de "eenzame eik" een veelpersoonsbank is gedrapeerd.
Door de bossen lopen we boven Amerongen langs naar Leersum. hier zetten we de wandeling voort aan de andere kant van de verkeersweg Rhenen-Driebergen. Na enige tijd bereiken we het landgoed Zuylestein. In een hoekje van het bos is een schaapskooi gelegen.
Door parkachtig bos bereiken we z.g. Grote Visvijver.
Het kasteel werd aan het eind van de tweede wereldoorlog gebombardeerd door de geallieerden. Er zou zich een SS-commandant bevinden, maar die was tijdens de aanval niet aanwezig. De bijgebouwen zijn wel gespaard gebleven. In 1630 kocht Frederik Hendrik van Oranje het van oorsprong 14e eeuwse landgoed. Boven de toegangspoort liet hij zijn wapen aanbrengen.
Na de oorlog lieten de eigenaren er een nieuw landhuis bouwen op een iets andere plek. Er is een mooie renaissance tuinaanleg, die grotendeels ommuurd is. Door het bos van het landgoed bereiken we de Lekdijk. Hier hebben we een goed zicht op de uiterwaarden met diverse oude strangen.
Aan de andere kant van de dijk dalen we af naar de z.g. Amerongse Bovenpolder. In de verte zien we de kerk en het kasteel van Amerongen liggen,
maar zo ver zijn we nog lang niet. We genieten van weidsheid van het landschap.
Aan de Nederrijn geniet het vee ook van deze fraaie dag. We steken een strang via een bruggetje over en komen dan in een stuk grasland dat lichtpaars gekleurd is door ontelbare bloeiende pinksterbloemen.
huis te Amerongen ligt midden in de Bovenpolder. We lopen aan de achterzijde van de tuin met zicht op de zijkant van het van oorsprong 13e eeuwse kasteel.
Het kreeg in de loop der tijden diverse aanvallen te verduren, want het kasteel beheerste de vaarweg over de Rijn en de verkeersweg Utrecht-Arnhem. De eigenaar kon dan ook veel tol heffen. Dat oude kasteel werd in 1672 (het rampjaar) door de Fransen verwoest, maar later in Hollands-classicistische stijl herbouwd. De bomen van de tuin spiegelen zich in het water van de slotgracht en maken zo hun eigen schilderij.
Aan de voorzijde van het kasteel bevinden zich een reeks bijgebouwen (het eerste gebouw is een botenhuis).
Vanaf het dijkje om de kasteeltuin hebben we ook een mooi gezicht op Amerongen. Dat gaan we ook even in om bij het kasteel te komen.
Tussen de oranjerie en portierswoning is de ingang. Het voorplein van het kasteel is zeer ruim
en er is divers beeldhouwwerk opgesteld.
Tegenover het kasteel liggen de bijgebouwen, waar nu o.a. een restaurant is gevestigd. We lopen nog een stukje door de tuinen, waarbij het verguldwerk van de hekken nog wel een likje verf kunnen hebben.
Het laatste stuk lopen we door en langs een strook bos op de rand van de heuvelrug en de uiterwaarden, Het bos kent een rijke ondergroei van bosanemonen. In de uiterwaarden liggen nog diverse oude Rijnlopen.
Vlak voor het einde zien we nog de molen van Elst. Omdat we de bus willen halen krijgt hij niet de verdiende aandacht. Weer een mooie wandeling met fraai weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten