zaterdag 14 april 2018 Balk - Bakhuizen 19 km
Evenals met Pasen gaan we nu weer uit het stokoude boekje Voetwijzer voor Nederland deel1 lopen. De trein brengt ons naar Heerenveen en vandaar is het nog bijna een uur bussen naar Balk. De grote bus is bevolkt door ons en twee mannen die het Elfstedenpad lopen. Wij laten Balk snel achter ons en wandelen naar Harich. Het weer is dit weekend al weer grijs en grauw. De kerk van Harich bestaat uit een 12e eeuwse toren en een 17e eeuws schip.
Boven de ingang hangt een plaquette, die aan de herbouw in 1663 herinnert.
Over de oude kerk: Dit Huis was Eerst gevelt Door storrem-windt ter neer.
Even buiten Harich nemen we het tsjerkepaad dat kaarsrecht door het bos loopt.
Stroken (voormalig) weiland geven open stroken in het bos.
We steken de weg van Balk naar Koudum over en komen na enige tijd bij het landhuis Kippenburg.
Na de Franse tijd wilde de eigenaar hier een hoenderfarm beginnen, maar dat bleek na enige tijd niet meer rendabel. Daarna werd het een herberg. Tegenwoordig kan het gehuurd worden. De vroegere bestemming blijkt nog uit een groot bord dat hoog boven de voordeur hangt.
Hierna lopen we naar Rijs. Tussen Rijs en Oudemirdum bevinden zich talloze recreatieparken en horecagelegenheden.In Rijs duiken we het Rijsterbosch in. Hier zien we op diverse plekken voorjaarshelmbloem en bosanemonen bloeien. Bij Mirns bereiken we de voormalige Zuiderzeekust.
Aan de landzijde gaat het snel omhoog, zodat hier geen dijken nodig zijn.
Op een van de gebrandschilderde ramen zijn de drie wijzen uit het oosten te zien.
Het altaar uit het atelier van Mengelberg is rijk uitgevoerd.
Op onze digitale kaart zien we nog een voetpad dat rechtstreeks naar ons overnachtingsadres gaat.
Het blijkt een goede keuze te zijn. Ook over ons Vrienden-op-de-fietsadres hebben we niets te klagen. Een hartelijke ontvangst en de hele bovenverdieping voor ons alleen. Omdat er in Bakhuizen geen horeca is gaan we die avond met de bus naar Oudemirdum (alleen met z'n tweetjes in de grote bus).
Op de Brink liggen drie restaurants op een kluitje. De Brasserie blijkt vol, in Boschlust is nog wel plaats. Lilian stort zich op de kikkererwten en ik neem vis; koffiemousse toe. Ook nu brengt de lege bus ons snel terug. We hebben een heerlijk bed. De regen valt deze nacht overvloedig op het dak.
zondag 15 april 2018 Bakhuizen - Stavoren 18 km
Na een geweldig ontbijt nemen we afscheid en stappen de regen in. Met een boog lopen we naar Hemelum. De 17e eeuwse Hervormde kerk is tegenwoordig PKN-kerk.
De gereformeerde kerk werd daardoor overbodig en is tegenwoordig een orthodox klooster. Na dit dorp gaat het langs de oever van het meer de Morra. Ondanks het troosteloze weer zijn er nog zeilers actief.
Bij Galamadammen gaan we onder een aquaduct door. Boven ons is het Johan Frisokanaal.
Tot 1942 werd hier zowel op de weg als op het water tol geheven. Wij lopen richting Koudum en maken daar een extra rondje door het park om op een aangename plek koffie te drinken. Op het hoogste punt van het dorp staat de 19e eeuwse kerk. De kerk geldt als bezienswaardig omdat het fraaie interieur na de sloop van de vorige kerk weer herplaatst is
Langs het water De Gronzen wandelen we naar station Molkwerum. Vandaar is het nog een kilometer naar het dorp. Vroeger was het met Stavoren een welvarende plaats door de Oostzeevaart. Van de Oostzee werd hout en graan naar Amsterdam vervoerd. In de 18e eeuw ging het bergafwaarts, zelfs zodanig dat de kerk voor afbraak verkocht werd. Alleen de toren bleef staan. In 1850 werd een nieuwe kerk gebouwd.
Uit de glorietijd is nog wel het rechtshuis bewaard gebleven.
Na Molkwerum gaan we de vroegere zeedijk op. Het is hier goed chillen.
De vroegere zeesluis van Molkwerum is dichtgegooid.
De dijk slingert zich eindeloos naar nevelige verten.
Steeds opletten op de schapenstront en zo nu en dan een hek nemen.
Zo komen we bij de haven van Stavoren aan. De glorietijd van Stavoren is reeds lang voorbij. De laatste opleving was de goederenspoorlijn van Amsterdam naar Leeuwarden, waarbij de wagons op een veerboot reden. De vroegere aanlegplaats is in een soort monument omgetoverd.
Wij maken van dezelfde spoorlijn gebruik om naar Leeuwarden te gaan en nog met overstappen in Zwolle en Arnhem thuis te geraken. Op de dijk na was het deze dag voornamelijk verhard lopen.
Het weer stemde niet direct vrolijk. Nog twee routes en dan hebben we de Voetwijzer uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten