Op deze zonovergoten dag gaan we weer met Arnold lopen. Hiervoor hebben we Groene Wissel 45 uitgekozen en treinen daarvoor naar Heiloo. Op een bankje in een fraai aangelegde wijk nuttigen we onze koffie met zelfgebakken chocolade-kersentaart. Via het randpark komen we bij de Egmonder Binnenvaart waar we langs gaan lopen en ons meteen zicht op de bollenvelden biedt.
Het wandelt aangenaam langs het water.
Zo hier en daar zijn er wat bollen uit de velden ontsnapt.
De bollenvelden zijn soms oogverblindend,
maar er is ook een keerzijde: bodem en grondwater worden zwaar belast met gifstoffen.
Een wijsheid langs ons pad kunnen we wel op prijs stellen.
We lopen Egmond-Binnen in. Arnold verdwijnt in de Dekamarkt om zonnebrandcrème te kopen, terwijl wij vast naar de abdij lopen. In 690 zette Adelbertus uit Ierland voet aan wal om hier het geloof te verbreiden. In 922 gaf graaf Dirk I opdracht om een klooster te bouwen. In 939 werd hij en vele graven daarna in de abdij bijgezet. Het was het eerste klooster in Noordwest-Nederland en groeide uit tot een belangrijk centrum. Tijdens het beleg van Alkmaar in 1573 werd de abdij en de ernaast gelegen buurkerk verwoest. In 1935 werd op dezelfde plaats een nieuwe abdij gebouwd. Er zijn toen uitgebreide opgravingen gedaan, waarbij men ook vele rustplaatsen van de graven van Holland vond. De beenderresten heeft men in een nieuwe tombe in de abdijkerk geplaatst.
FLORIS I
GRAAF VAN HOLLAND
1049 - 1061
ENDE WART
EGMONDE
GHEDRAGEN
ENDE BEGRAVEN
BI SINEN MAGHEN
Een zijkapel heeft een aardig glas-in-loodraam.
Van de verwoeste Buurkerk bleef het koor overeind staan en deze bleef als parochiekerk in gebruik.
In 1836 werd een nieuwe kerk gebouwd, waarbij men de stenen van de oude kerk gebruikte.
Even buiten Egmond-Binnen komen we langs de Adelbertus-akker. Hier werd Adelbertus in 740 ter aarde besteld. Er verrees al snel een houten kerkje dat in 1113 vervangen werd door een tufstenen kerk. Ook deze kerk werd in 1573 verwoest. Men heeft de omtrek van de kerk nu met mergelblokken aangegeven. Ook bevindt zich hier een geneeskrachtige bron. In een hoek van het terrein staat een klokkenstoel met ernaast het klokkenluidersbankje.
Kort hierna komen we in de duinen. De kaartjesautomaat incasseert wel geld, maar geeft geen kaartjes. Het vermelde storingsnummer neemt niet op. Jammer dan.
Meteen al bij de ingang ligt een plasje.
Nu kunnen we een tijdje genieten van het duinlandschap. Het is voor dit fraaie weer opmerkelijk rustig.
Hier en daar hebben zich ook bolgewasjes genesteld.
Achter een vogelscherm bevindt zich een uiterst rustig water.
Aan het eind van de duinwandeling bereiken we een uitzichtduin. We zien de kerk en de vuurtoren van Egmond aan Zee.
Op weg naar Egmond aan de Hoef passeren prachtige hyacintenvelden.
In de plaats bekijken we eerst de Slotkapel uit 1234 (helaas alleen van buiten). Ook deze ging in 1573 in vlammen op samen met het slot. Beiden werden nadien weer opgebouwd.
De eigenaren van het slot verkochten het echter in 1798 voor de sloop, zodat nu nog slechts de fundamenten resten.
Voor de fundamenten staat het standbeeld van de graaf van Egmont, een belangrijke bewoner van dit slot. Ondanks zijn vele verdiensten voor de Spaanse Koning werd hij in 1568 samen met graaf van Horne in opdracht van Alva te Brussel onthoofd.
Buiten de plaats volgen we de Hoevervaart.
Ook hier kunnen we weer genieten van de bollenpracht.
Via een volgende brug komen we bij de Egmonder Binnenvaart.
Hier kunnen we voor het laatst naar de narcissen kijken.
Na nog een aardig stukje door het randpark zijn we snel bij het station, waar we niet lang hoeven te wachten op onze trein. Een geslaagde wandeling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten