Het wordt prachtig weer, dus een prachtige dag om weer een Capitoolwandeling af te vinken. Helaas werkt NS niet mee, want onze trein uit Ede heeft al een kwartier vertraging. Toch komen we nog in de ochtend aan. Via Wyck komen we in de stad aan de overkant van de Maas. We lopen langs de O.L.Vrouwekerk
en verlaten de oude binnenstad via de Helpoort, die de oudste stadspoort van Nederland is.
De 13e eeuwse poort is onderdeel van van de eerste middeleeuwse stadsmuur. Ruim 100 jaar geleden beval het ministerie van oorlog de ontmanteling van de vestingwerken. Er is toen heel veel vernield, maar er kwam tegengeluid, waardoor er tegenwoordig veel is teruggerestaureerd.
We gaan verder over de tweede middeleeuwse stadsomwalling, waar we zicht hebben op de eerste stadsmuur en de oude stad,
We steken de Jeker over en blijven die stroomopwaarts volgen met de stadsmuur aan de overzijde.
In de berenkuil zijn de beren sinds 1993 verdwenen. Dat is maar goed ook want ze hadden daar maar een armzalig bestaan. Als kind vond ik het een vreselijk gezicht. Nu ontfermt zich een meisje daar over een zielige giraffe.
Bij een wat vervallen watermolen (langs de Jeker stonden vroeger 90 watermolens!) lunchen we.
Daarna volgt de klim naar de Apostelhoeve. Onder de hoeve is ook mergelsteen gewonnen.
Na de hoeve mogen we weer omlaag en daarna zeer steil omhoog door het Cannerbos. Als we op het plateau uitkomen lopen we heerlijk in de zon.
Na nog een stuk bos dalen we af naar het enige Nederlandse terrassenkasteel Neercanne.
Voor het gebouw meandert de Jeker en zijn vormen van de nog niet gerestaureerde baroktuin zichtbaar.
Er is zelfs een kleine wijngaard.
We doorkruisen het Belgische dorp Kanne. even buiten het dorp wordt de Jeker met een duiker onder het Albertkanaal geleid. Dan gaan weer omhoog om de Pietersberg te beklimmen. In het Belgische deel komen in een kloof die door mergelwinning is ontstaan.
In de wanden zijn vele toegangen tot gangenstelsels.
Deze zijn ooit een keer dichtgemetseld, maar nu allemaal doorgebroken.
Omdat we geen koplamp bij ons hebben wagen we ons maar niet te diep in dit enorme complex.
Hierna klimmen we flink omhoog en zien we door de bomen beneden ons het Albertkanaal in de Maas uitmonden.
Als we het bos uitkomen zijn we bij de historische en beeldbepalende hoeve Caestert. Dat is even schrikken. Ik heb van een aantal jaren geleden een heel ander beeld voor me. In 2011 blijkt een deel te zijn ingestort en vorig jaar is de rest uitgebrand.
Het is een treurig voorbeeld hoe men in België met cultuurgoed omgaat. De hoeve hoorde bij kasteel Caestert dat in 1971 onder verdachte omstandigheden afbrandde en daarna gesloopt werd. Omdat de hoeve op de grens van Vlaanderen en Wallonië ligt voelt niemand zich verantwoordelijk!
Er volgt nu een lange trip rond de enorme Mergelgroeve. Links hebben we steeds zicht op het Jekerdal en rechts op de groeve met de ENCI-fabriek.
De gangen van het Zonnebergstelsel zijn goed in de wanden te zien.
Men is druk bezig met de herinrichting van het terrein en op sommige plekken begint het er al aardig uit te zien.
We dalen af richting Maas tot de Ursulinenweg, waaraan een neo-gotische kerk St. Pieter op de berg en het fraaie kasteel de Torentjes staan. Helaas is het kasteel grotendeels door hoge muren aan het zicht onttrokken. We dalen verder af naar de Maas die we een tijd lang volgen. Aan de overzijde zien we het Bonnefantenmuseum liggen.
De laatste zonnestralen begeleiden ons als we via het park de binnenstad naderen.
We nemen een brug eerder om in Wyck te komen en zien voor het eerst vandaag carnavalsgangers.
Ook op de terugreis hebben we weer enige vertraging, maar goed, het was een heerlijk dagje uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten