We wilden zaterdag gaan wandelen in de Rottige Meente, maar de weersvoorspelling was niet denderend en we moesten de vouwfiets meenemen om er te komen. Bovendien zouden we vrijdagavond laat thuis komen van een concert. We stelden het zaterdag een dagje uit en toen bleek dat het in Zuid-Limburg het beste weer zou zijn, pakten we een boekje van de Vallekebergse Alpe Vrung. Bovendien bleek er om voor ons onduidelijke redenen op zondagmorgen een extra vroege trein te rijden. Zodoende stappen we even na zeven in de trein, die behoorlijk gevuld is met jongelui. Er hangt een zware alcohollucht. Vanaf Utrecht laten we ons vervoeren naar Heerlen. We hebben voldoende leesvoer bij ons om de tijd desgewenst nuttig te besteden. In Heerlen hebben we een ruime overstap en kunnen we al lekker zittend in de zon genieten van koffie met gebak. Een boemeltje brengt ons hierna naar Voerendaal. Al spoedig lopen we door het bos van Kasteel Cortenbach. Het is een moerasbos met een enorme ondergroei van reuzenpaardestaarten.
Het kasteel en hoeve vinden hun oorsprong in de 13 e eeuw. Ze zijn van het gepeupel gescheiden door zwaar geboomte en brede waterpartijen.
Boven de toegangspoort hangt een gebeeldhouwd reliëf met wapen.
Op het volgende stuk rond het kasteel zijn we niet de enigen. Op deze zonnige zondag lijkt het wel of we op de Kalverstraat lopen. (Inwoners van Heerlen?) Als we het spoor over zijn en het bos van kasteel Puth ingaan is het weer rustig. Ook hier wordt het publiek op afstand van het kasteel gehouden.
Het kasteel werd in 1386 gesticht door de ridders van Puth.
De kasteelhoeve stamt uit de 17e eeuw.
We zetten koers naar Retersbeek. Voor we afslaan naar Weustenrade zien we kasteel Rivieren op enige afstand liggen. De naam heeft het waarschijnlijk te danken aan de samenvloeiing van de Retersbeek en de Cortenbacherbeek in de Geleenbeek. Het werd in 1364 gesticht als klooster.
Na Swier volgt een minder aantrekkelijk stuk over een autoweg. Op het punt waar we er vanaf gaan kunnen we de toegangspoort van het enorme kasteel van Wijnandsrade nog op afstand zien.
We lopen nu stroomopwaarts langs de Hulsbergerbeek. Aan de rand van het bos vinden we een heerlijk plekje om te zonnen en te lunchen. Een Atalanta komt op Lilian zitten.
Met een grote boog gaan we hierna weer richting Wijnandsrade langs holle wegen met dassenburchten. Daarna lopen we langs een stuk prachtig bos waar de herfstkleuren nog niet verdwenen zijn.
In Wijnandsrade kunnen we nu het kasteel bekijken. Het is ontstaan uit een middeleeuwse motte, die nog steeds tussen het kasteel en de kerk ligt,
Boven de toegangspoort bevindt zich een groot wapenreliëf.
Ook op andere plekken zijn die nog te vinden.
Na dit laatste kasteelbezoek lopen we nu heel aantrekkelijk stroomafwaarts langs de Hulsbergerbeek. Na enige tijd slaan we af om door de velden naar Nuth te gaan. Daar vinden we weer een leuk paadje door zeer vochtig bos. Hierna zijn we snel op het station, maar we moeten nog wel even wachten, want de NS rijdt maar 1x per uur. Het was een heerlijke wandeling, dus we kunnen tevreden huiswaarts keren.
Wat heerlijk om de zon weer even te zien, als is het dan alleen op jullie foto's, ik krijg er al direct energie van.
BeantwoordenVerwijderen