In het kader van het museumweekend sporen we vandaag naar Zwolle om het nog geen jaar heropende museum de Fundatie te bezoeken. Het uit 1843 stammende classicistische wat saaie gebouw is aansprekend opgevrolijkt door een elliptische opbouw. Het lijkt alsof er een UFO op het gebouw geland is.
Opvallend is dat de oude gevel aan de voor- en achterzijde identiek zijn.
Binnen in de hal kan je de lange glazen liftkooi naar de opbouw niet missen.
Er zijn maar liefst vijf tijdelijke exposities. Uit de eigen collectie onder de titel Van Turner tot Appel
vallen een aantal beelden op. Een iepenhouten beeld van Osip Zadkine uit 1939, Diana voorstellend.
Een bronzen beeld van George Minne uit 1998, wat een ontwerp is voor het Voldersmonument (Volders was een socialistisch voornaam uit België). Twee naakte mannen elkaar in evenwicht houdend op de voorplecht van een boot.
Een beeld van ijzer en gekleurd cement van Lynn Chadwick uit 1955 met de titel dans IV.
Een schilderij uit 1918 van Isaac Israëls genaamd Vrouw in profiel voor van Goghs zonnebloemen is ook bijzonder.
Dan is er de expositie Meer Macht.
Helemaal boven in de nieuwe opbouw is een zaaltje waar een video uit 2003 van Anri Sala wordt vertoond. De Albanese kunstenaar Edi Rama werd in 2000 tot burgemeester van Tirana gekozen. Hij besloot het verval van de stad met eindeloze kale flatgebouwen een halt toe te roepen door ze te beschilderen met geometrische kleurpatronen. In 2012 werd hij verkozen tot minister-president.
Een volgende verrassing is de tentoonstelling over Felix Nussbaum. Deze in Brussel werkende gevluchte joodse Duitser werd aan het begin van de tweede wereldoorlog opgepakt en stateloos verklaard en moest in Zuid-Frankrijk in een concentratiekamp verder leven. Hij ontsnapte echter spoedig en keerde naar Brussel terug. Daar werd hij na vier jaar verraden en opgepakt. Met het laatste transport uit België naar Auschwitz getransporteerd en daar direct na aankomst vergast. Hij werd 39 jaar. Een drietal voorbeelden die mij aanspraken. Zelfportret als grimas uit 1936.
Een stilleven uit 1940.
En het wel heel lugubere Triomf van de dood. Het is zijn laatste werk. Hij moet een voorgevoel hebben gehad wat hem te wachten stond.
Een mooi niet te groot museum met geslaagde exposities.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten