Overzicht van de hele route.
16 september 2023 Lonneker - Oldenzaal
Mijn wandeling start bij de neogotische kerk van Lonneker van architect te Riele, Bijzonder is de vieringstoren, die boven de kruising van schip, koor en transept staat.
De ingang van de kerk, die gewijd is aan Jacobus de Meerdere en boven de ingang is afgebeeld,
Al spoedig verlaat ik Lonneker, waar mijn moeder haar eerste levensjaren doorbracht, en loop ik door het boerenland.
Met ware doodsverachting zet ik mijn tocht voort.
In deze streek is veel klei afgegraven, waardoor er grote plassen zijn ontstaan.
Ik passeer een kunstobject "Fossiele kruiwagens. Dit is er één van.
Een leegstaand vervallen boerderijtje.
Ik kom bij de Jufferbeek. Omdat hij nu smal en diep uitgesneden is onttrekt hij veel grondwater uit zijn omgeving. Er wordt nu leemhoudend zand in gestort, zodat de bodem veel hoger komt en tevens breder wordt.
Ben ik nu helemaal verdwaald?
Dat wordt een helse dag.
Twente ligt vol met buitens van voormalige textielbaronnen. Hier De Haer in Oldenzaal.
Ik loop nog een stuk van de route af om de Sint-Plechelmusbasiliek te bezoeken.
Het schip is romaans, de rechter zijbeuk en koor zijn gotisch.
De linker zijbeuk is zuiver romaans.
Het koor.
Glas-in-loodramen met Bijbelse voorstellingen.
Een duivelskopje onderaan een zuil.
Een beeld van Plechelmus. Hij was een Ierse monnik, Die indeze streek veel missiewerk deed.
Calendarium uit 1409. Hier stonden de kerkelijke feestdagen op en werden de overleden geestelijken bijgeschreven plus parochianen die een grote gift aan de kerk hadden gedaan.
Deze kerk had een Suisse (naar analogie van de Zwitserse garde in het Vaticaan). Hij begeleidde de pastoor als die naar de kerk kwam en bewaarde de orde tijdens de mis.
De barokke preekstoel uit omstreeks 1700.
Grafsteen van bisschop Balderik van Kleef die in 954 hier de Plechelmusparochie stichtte.
De steen is echter uit1481.
De watertoren van Oldenzaal, tegenwoordig een woning.
Ik heb de route in tegengestelde richting gelopen, omdat dat beter uitkwam met de aansluitingen op het ov. Het was prachtig weer , veel onverhard en veel schaduw van loofbomen.
3 december 2023 Enschede Kennispark - Lonneker
Ook dit traject loop ik tegen de richting in met grijs en koud weer, maar de route is wel aantrekkelijk.
Voormalige zoutboortoren op de campus van de Universiteit, nu in gebruik als sportkantine.
Het torentje van Drienerlo, geen verdronken toren maar een kunstwerk van Willem T. Schippers.
Winters boerenlandschap.
Overal stromen hier beken en beekjes.
In het gebied liggen grote spaarbekkens voor de drinkwatervoorziening.
Vanaf Lonneker loop ik naar Enschede om daar de Museum Fabriek te bezoeken.
14 april 2024 Boekelo - Enschede Kennispark
In Haaksbergen bezoek ik het buurtspoormuseum en trein daarna naar Boekelo Daarna loop ik weer tegen de richting verder over de voormalige spoorlijn naar Enschede, inclusief een herplaatste spoorbrug over de Tweckelder beek.
Het grote prachtige landgoed Christinalust is nu een nutuurbegraafplaats.
Prachtige kleuren in de bossen.
Bloeiende rode beuk.
Zouthuisje op een zoutput, waarin zich een afsluiter bevindt,
Smalle slingerende paadjes door het boerenland.
25 november 2023 Boekelo - Delden
Als enige passagier kom ik met een buurtbusje in Boekelo aan.
Voormalige zoutboortoren in Boekelo.
De Boekelerbeek.
Dreigende luchten en felle opklaringen.
Een groot deel van de wandeling loopt over landgoed Twickel.
Langs de Hagmolenbeek.
Eikvaren.
Ben ik niet hip?
De Hagmolenbeek is hier buiten zijn oevers getreden.
De grote Sint Blasius kerk met pastorie te Beckum moet nu ook een andere bestemming krijgen.
Rond 1800 voldeed de oude school in Beckum niet meer en werd een nieuwe gebouwd. In 1950 werd het een sociaal- en cultureel centrum van de parochie.
De Wolfkaterbeek, wat een naam!
Zwavelkopjes
Vergraste vochtige heide, er staat nog wel veel dopheide.
Nevelzwammen.
Een eerste reactie op dit kunstwerk bij station Delden is: een aardige verbeelding van wachtende reizigers. Het is echter een monument voor negen joodse volwassenen en een baby die in 1943 op transport gingen naar kamp Vught. Twee personen overleden daar, de overigen gingen via kamp Westerbork naar Sobibór, waar ze omgebracht werden.
30 december 2023 Bushalte 't Schaafje - Delden
Ook dit stuk loop ik tegen de richting in.
Zowaar een zonnetje op mijn pad,
De Twickeler Vaart in 1771 in opdracht van Carel George van Wassenaer Obdam gegraven vanaf de Regge bij Enter tot nabij kasteel Twickel om de handel in Twente te bevorderen.
Grote delen van het bos staan onder water,
Natuurlijk kunstwerk in de nattigheid.
Waaiertje.
Aardig bouwseltje langs mijn pad.
Het gaat er honds aan toe vandaag.
Overstort van de Twickeler Vaart naar de Azeler Beek.
De Noordmolen.
Oorspronkelijk was hier een dubbelmolen. Rechts de nog bestaande oliemolen en links de in 1825 afgebroken korenmolen. De molen zou uit 1247 stammen.
Het door de molenstenen geplette lijnzaad wordt op een houtfornuis in een bodemloze pan verhit voor de olie er uit geperst wordt.
Gele korstzwam.
Hier wandelen is beslist uitdagend.
Huis Twickel komt in zicht.
Huis Twickel is nog steeds bewoond.
Mijn laatste horde lijkt wel een skischans, een steile trap over een verkeersweg. 73 flinke treden op en neer..
Ook kom ik langs dit 300 jaar oude pand dat het museum No Hero herbergt, helaas rond de Kerst gesloten.
19 maart 2024 Bushalte 't Schaafje - brug over het Twentekanaal
Aan de natuur is goed te zien dat het voorjaar is begonnen.
Sleedoorn.
Het Twentse coulissenlandschap'
Bosanemonen.
Het eindeloos rechte Twentekanaal (zijtak Almelo)
Speenkruid.
De Twickeldervaart is niet meer te bevaren. Later is het Twentekanaal er dwars doorheen getrokken. Het water kan via een duiker onder het kanaal door.
Manlijke wilgenkatjes.
Bij de brug over het Twentekanaal verlaat ik de route en wandel rechtstreeks naar het station van Goor.
21 april 2024 brug over het Twentekanaal - kasteel Weldam.
Heerlijk wandelen rond Goor, geheel over het landgoed Weldam. Dat kan gemakkelijk, want het is 2100 ha groot.
De Bolscherbeek.
Havezate Wegdam.
Weiland vol pinksterbloemen met op de achtergrond Wegdam.
Bloeiende rododendron in het bos.
Het doolhof van kasteel Weldam.
Van kasteel Weldam loop ik weer naar station Goor.
23 oktober 2023 Markelo - Goor
Weer een route tegen de richting in.
Onderduikershol, waar Joodse families tijdelijk werden ondergebracht. In een ander hol verbleef een Joodse familie van zes personen in 1943 en 1944. Er werd daar zelfs ee baby geboren en ze hebben de oorlog overleefd.
In de Schipbeek zijn stuwen vervangen door stroomversnellingen, Nu nog meanders en paaigebieden aanleggen.
Kilometers langs de vrijwel rechte Schipbeek zijn niet erg inspirerend.
De reuzenzwam.
De adel werd rijk door tolheffing. Voor huis Westerflier op de weg, achter het huis op de Schipbeek.
Huis Westerflier,
De Regge is op landgoed Westerflier nog een bescheiden stroompje.
Huis Diepenheim.
De kapel van Huis Diepenheim.
Kasteel Nijenhuis.
Dracula opent de aanval op mij.
Bakhuis bij een boerderij.
Kasteel Weldam.
28 oktober 2023 Markelo - Rijssen
Het schip en het koor van de middeleeuwse kerk in Markelo is in 1840 afgebroken. De toren bleef staan maar werd korter door een brand.
De eerste vijf kwartier gaan door uitgestrekte weilanden' eerst nog onverhard, later over autowegen.
Een grappenmaker heeft een enorme zwerfsteen in het water geplaatst. Hij kan ook nog als fontein werken.
Herfstbos.
Mijn lunchplek in het uitgestrekte natuurterrein De Borkeld. Hier droge zandgrond met vergraste struikheide.
In een grote laag gelegen kom met veen is veel water en dopheide
Om de natuurwaarden te vergroten wordt nu een halve meter afgegraven, een enorme klus.
Ook zijn hier uitgestrekte jeneverbesbossen. Rijkswaterstaat wilde hier dwars doorheen een snelweg aanleggen. Prof. Barkman wist ingenieurs te overtuigen dat niet te doen, zodat de weg er nu met een bocht om heen gaat.
Langs de snelweg staat de gaspeldoorn massaal in bloei.
Een onverwachte ontmoeting met een stoomtrein op mijn pad.
Het blijkt het leemspoor te zijn. Rijssen had ooit vier steenfabrieken, waarbij het opgegraven leem per spoor naar de fabrieken werd getransporteerd. Nu is het spoor een toeristische attractie.
Er staan hier enorm veel locomotieven, allemaal diesels, maar ik ontmoette een stoomlocomotief.
Havezate De Oosterhof, Er bestaat al een verkoopakte uit begin 14e eeuw. Het huidige gebouw ontstond na een verbouwing in de 18e eeuw. In 1960 is het gerestaureerd en fungeerde toen als opleidingscentrum voor kraamverpleegkundigen. Het is nu museum.
Eerst ga ik naar het bouwhuis links op de foto, waar het internationaal brandweermuseum is gevestigd.
In de kelder van het bouwhuis begint het Rijssens museum met veel aandacht voor de steenindustrie. Een rijk geworden steenfabrikant schakelde over op een weverij, maar niet voor linnen of katoen, zoals toen gebruikelijk was, maar voor jute. In de hoogtijdagen werkten er 1500 arbeiders.
Monumentale schouw in de havezate.
12 november 2023 Rijssen - Nijverdal.
De fabrikantenfamilie Ter Horst liet in 1920 dit Volkspark aanleggen ten behoeve van de arbeidende klasse,
De pelmolen Ter Horst uit 1752
Van de andere kant gezien. Het eerste stuk van de route loopt gelijk met het Reggepad. In februari 2017 liep ik hier met Lilian en zagen we ijsvogels die we uitgebreid konden fotograferen. Vandaag zie ik ze weer, maar met een telefoon zijn ze niet vast te leggen.
De Regge met het voetgangerspontje op de achtergrond.
Ik heb het niet in de gaten dat het Marskramerpad bij mijn route is gekomen en daardoor blijkt na een tijdje dat ik nu de verkeerde route loop. Wel levert me dat nog wel een kleine expositie op.
De nig overgebleven schutstal in Twente uit 1690. Als er vee op de Marke liep dat daar niet hoorde, werd het vast gezet in de schutstal. De eigenaar van het vee kon het terugkrijgen na betalen van een boete.
Halverwege mijn wandeling moet ik een gigantisch weidegebied doorkruisen. Een pad is er niet, paaltjes geven de route aan.
Parelstuifzwammen.
De rest van de wandeling breng ik door in het Wierdense Veld, een groot hoogveengebied. de bescherming ervan staat steeds ter discussie, omdat het omringd is door boerenbedrijven en er wordt ook nog drinkwater in de nabijheid gewonnen. De belangen staan hier lijnrecht tegen over elkaar. Hier berkenbos op hoogveen.
Een groot deel van het terrein is open. Omdat het gebied veel te lijden had van verdroging, is nu een herstelproject uitgevoerd. Op 150 plaatsen bleek de ondoordringbare bodemlaag lek, waarschijnlijk door vroegere turfwinning. Al die lekken heeft men nu gedicht met een dikke leemlaag.
Ik loop hier in volstrekte eenzaamheid.
Een laatste terugblik op het Wierdense Veld voor ik naar het station wandel. Ik ben precies op tijd voor de trein naar Zwolle.
19 juni 2024 Den Ham - Nijverdal.
Eerst een klein stukje met de bus van Ommen naar Den Ham. Vandaar is het ook een klein stukje lopen naar de Regge die de afgelopen jaren van een recht afvoer kanaal een veel natuurlijker uiterlijk heeft gekregen. Wel loop ik vandaag weer tegen de looprichting in.
Majesteit Regge.
Bloemrijke bermen.
Vistrap bij een stuw.
De Mekkelink, een berg van bijna 20m hoog.
Wat is dit? Mijn pad!
Iets beter, maar het blijft 2km worstelen in de zachte klei.
Ondergelopen moerasbos.
Een droog pad.
Een ooievaar zit hoog in een boom toilet te maken.
Kruidenrijke akker. Op de voorgrond korenbloem, kamille en bolderik.
Deze paarden die het terrein moeten begrazen hebben het fietspad toegeëigend..
Drie nakomelingen.
Ik waak over dit pad.
Rond een ven staat de struikheide al in bloei tot grote vreugde van veel hommels.
Het Gagelmansveentje heeft weer ruimschoots water.
13 januari 2024 Den Ham - Ommen
Hier wordt boerenland leeggepompt op de Linderbeek. Aan de oever is goed te zien s]dat het water al weer een meter is gezakt.
Leuke paadjes met serieuze hindernissen.
Mijn pad loopt nu langs de paaltjes, maar op een gegeven moment wordt het te diep en moet ik een flink stuk omlopen om aan de andere kant te komen.
De Regge
Op landgoed Eerde.
Kasteel Eerde aan de achterzijde, rechts de gedeeltelijk ondergrondse gebouwen van de Internationale Cambridge school. Daarvoor zaten de leerlingen in het kasteel. Links de orangerie, die nu dient als tekenlokaal.
Kasteel Eerde aan de voorzijde, in de bouwhuizen zijn de leerlingen ondergebracht.
Prieeltje op de hoek van de tuin van kasteel Eerde.
Boerderij op landgoed Eerde.
Achter het scoutingterrein Eerde staan de landerijen voor zover het oog reikt onder water.
Oude loop van de Regge.
Toch nog wat groen op mijn pad, waarin ik steeds diep wegzak.
Op deze boom zit een vracht aan oesterzwammen, helaas niets bij me om ze in te doen.
Ook hier kom ik heelhuids door. Wel oppassen voor ijsplaten die spekglad zijn.
Havezate 't Laar.
IJskelder op landgoed 't Laar, nu voor de vleermuizen.
Dalfsen - Ommen 24 juni 2024
Ook nu weer een traject tegen de richting in.
De eerste uren kan ik nog over lommerrijke wegen en paden lopen.
Hier is leuk te zien dat de tondelzwammen al op de boom groeiden voor hij omviel.
Ik bereik de Vechtdijk. Nu brandt de zon onbarmhartig op me.
Echt welkom ben ik hier niet,
Overal zijn resten van de Vecht van voor de kanalisatie.
Deze oude Vechtloop is weer stromend gemaakt, wel met een stuw er in.
Vispassage naast de stuw van Vilsteren.
Veel boerenland is weer aan de natuur teruggegeven.
De weidsheid van het Vechtdal.
Boerenschuur met karakter.
Mannetje platbuiklibel.
Boven mijn hoofd zweven vele ooievaars, prachtig om naar te kijken.
Nog een stromend gemaakte oude rivierloop.
Schitterend gemaakte otter langs de rivier.
Huize Het Laar, volgens sommigen een havezate, anderen zeggen een buitenplaats op de plek waar in 1380 een versterking door de bisschop van Utrecht werd verwoest.
Zwolle - Dalfsen 4 augustus 2024
Nogmaals tegen de richting in.
P[de grote recreatieplas Wijthemermeer zie ik geen mensen, maar wel watervogels.
Lange tijd loop ik onverhard over het landgoed De Horte zonder een mens tegen te komen.
De Emmertochtsloot, die hier op de grens van Zwolle en Dalfsen ligt, is een overblijfsel uit de tijd toen de Vecht zich nog vrij kon bewegen.
Hier is nog niet genoeg regen gevallen.
De tuin van landhuis De Horte. Het huis ligt verscholen tussen het geboomte aan het eind van de fruithagen. Links de druivenkas. HeRoute weer tegen de richting in.Route weer tegen de richting in.t huis is nu kantoor van het Overijssels Landschap.
Prachtige bloemperken in de tuin van De Horte.
In dit huisje speelde de bewoners van De Horte biljart. Nu is het als vakantiewoning te huur.
Op het landgoed Mataram stond in WO II een V2-lanceerplaats gericht op Antwerpen. Dit "kunstwerk" herinnert eraan.
Havezate Den Berg komt in zicht.
Zwolle - Hasselt 2 september 2023
Ik mag voor het eerst van de autoweg af (De route is nu voor het eerste gedeelte naar de andere kant van de Vecht verlegd). Het Vechtdal en het dal van het Zwarte Water staan in het voorjaar vol met kievitsbloemen, vandaar de afbeelding op het bordje.
Oude Vechtloop op de Hof van Haerst.
Havezate Haerst is al lang afgebroken, maar er staan nog wel aardige bouwsels.
De bushalte wijst op een nieuwe kans.
Van havezate De Doorn zijn nog resten over, maar die blijven verborgen in het groen voor nieuwsgierige blikken.
De Hanzestad Hasselt komt in zicht.
De Stenendijk langs het Zwarte Water moest het water van de Zuiderzee tegenhouden als dat bij stormen landinwaarts stroomde.
Langs de Stenendijk is bloemzaad uitgestrooid met een kleurrijk resultaat.
Korenmolen De Zwaluw in Hasselt. De molenaar brengt net de zeilen aan.
De Heerengracht in Hasselt.
De grote kerk van Hasselt, een driebeukige hallenkerk.
Dit pand was de kapel van het Heilige Geestgasthuis. In 1582 werd het de stadswaag en weer later een woonhuis met stal. In 1961 brandde het af, maar werd een paar jaar later gerestaureerd met weglating van de stal.
De Krieger - Hasselt 19 september 2024
Route weer tegen de richting in.
De Zuiderzee is verdwenen en door de aanleg van de NO-polder ook het IJsselmeer, Nu kijk je (als er geen mist is) op het Vogeleiland in het Zwarte meer.
Het gras op de dijk is kletsnat, zodat mijn schoenen en de onderkant van mijn broek drijfnat worden.
Het Zwarte Meer,
Dan volgt een stuk vol met schapen- en ganzenstront.
Dit stuk is de grootste beproeving,zeer ongelijk terrein met hoge begroeiing die steeds water aan je kleding afgeeft.
Veer over het Zwarte Water naar Genemuiden.
Hoewel Genemuiden net als Hasselt en Vollenhove in de middeleeuwen al rijke stad was is er geen enkel historisch pand te bekennen wat te danken is aan een lange reeks stadsbranden. Rond 1600 begon men van de biezen die langs de zeekust groeiden matten te maken. Na WO I ging men over op cocosmatten en hing heel Genemuiden vol met cocosstrengen zoals op de foto. Weer later ging men over op garens en Genemuiden bezit nog een florerende tapijtindustrie. Het wordt wel de tapijthoofdstad van Europa genoemd. Er is ook een tapijtmuseum.
Het industrieterrein van Genemuiden is groter dan de woonplaats zelf en staat vol met kolossale gebouwen.
Nu loop ik verder naar Hasselt over de dijk langs het Zwarte Water, die het Kampereiland moest beschermen. Dat is in de loop der tijden vaak misgegaan. Tientallen wielen en een hevig slingerende dijk zijn daar getuige van.
Net voor Hasselt begint de lucht open te breken.
In 1486 wilde Hasselt een brug aanleggen over het Zwarte Water, maar Zwolle dat stroomopwaarts aan het Zwarte Water lag, was fel tegen. Enige decennia later gingen ze de brug toch bouwen, maar die werd door de Zwollenaren vernield. Pas in 1826 kwam er een vaste oeververbinding. In 1976 werd er een nieuwe brug aangelegd (op de achtergrond) en werd dit brugwachtershuisje overbodig,
Vijf jaar geleden vond men de resten van de Veerpoort, een van de zes poorten van Hasselt. Hij is nu gedeeltelijk opgemetseld.
Het oude stadhuis uit 1550.
De driebeukige hallenkerk uit 1497.
De Brouwersgracht.
Nieuw opgetrokken huis uit 1593 aan de Heerengracht. De kapconstructie is nog van de vorige woning.
Leuke oude huisjes aan de Baangracht.
Hasselt heeft al sinds de middeleeuwen schelpkalkbranderijen. Per schip
werden de schelpen en de turf als brandstof aangevoerd.
In 1990 stopte de branderij, die nog de enige schelpkalkbranderij in Europa was.
Het is tegenwoordig een museum.
Leuke huisjes van meer dan 400 jaar oud zijn hier genoeg.
De Zeven Huisjes, provenierswoningen uit 1611.
Vollenhove - De Krieger 14 september 2024
weer tegen de richting in
Zie https://leendertreudlertalsma.blogspot.com/2024/12/24-09-14-c-monumentendag-vollenhove.html
Belt Schutsloot - Vollenhove 8 september 2024
Nogmaals tegen de richting in.
De laatste bui is net overgedreven en boven de Schutsloterwijde begint de lucht te breken.
Belt-Schutsloot.
De Arembergergracht.
Er komt steeds meer blauw in de lucht boven de Wieden.
Lange tijd loop ik langs de rand van het hoge land van Vollenhove, een keileemheuvel die daar in de ijstijd is afgezet. Hier staan talloze oude grote boerderijen.I
In Sint Jansklooster staat een indrukwekkende 46 m hoge voormalige watertoren.
In 1399 werd vanuit het Agnietenklooster in Zwolle hier een mannenklooster gesticht. In de tachtigjarige oorlog werd het deels verwoest. Later deed een brand de rest de das om. Wat bleef is dit stukje muur en de naam van de plaats.
Sint Jansklooster is ook de woonplaats van Evert van Benthem die in 1985 en 1986 de Elfstedentocht won. Een dorpsgenoot maakte dit monument voor hem.
Belt-Schutsloot - Giethoorn 31 augustus 2024.
Het eerste stuk loop ik langs de Belterwijde.
In Blauwe Hand was vroeger een herberg en een tol. een marskramer weigerde zijn verblijf en de tol te betalen. Een stamgast kwam de herbergier bijstaan, maar de marskramer sneed met een groot mes zijn hand af, waarop de herbergier de marskramer met een mes stak. Beide slachtoffers bloedden dood. Als aandenken aan zijn vriend zette hij de hand in een glas met brandewijn. De hand verkleurde na enige tijd blauw en zo kreeg de plaats haar naam. Ik loop verder naar Westeinde, een jong veulentje vertedert altijd,
Van Westeinde naar Giethoorn loop ik langs de rand van het natuurgebied de Wieden.
Giethoorn is een zeer langgerekt dorp. De eerste tijd kan ik nog in volle rust genieten lopend over het smalle pad langs het water.
De vermaning van Giethoorn.
De kerkenraadskamer.
Filevaren.
Rondvaartboten duwen toeristenbootjes gewoon aan de kant.
Monumentale boerderij.
Giethoorn - Muggenbeet 21 augustus 2024
Het traject bestaat grotendeels uit een kaarsrechte asfaltweg eerst door boerenland.
Later aan de linkerkant het Natuurpark Weerribben Wieden.
Na het rechte stuk loop ik langs het Giethoornsche Meer
Vaartuigen komen vanuit het Giethoornsche Meer de Wetering bij Muggenbeet op.
Muggenbeet - Oldemarkt 17 september 2024
Een wandeling vrijwel gehaal door rietmoerassen en moerasbos in volledige eenzaamheid.
In een plaats als Muggenbeet verwacht je weinig mensen. Toch zijn hier aardig wat woningen en zelfs een hotel, een restaurant, een café en een camping.
Na Muggenbeet loop ik langs de Roomsloot, onverhard en de hele omgeving voor mij alleen.
Soms is de Roomsloot flink breed.
Nederland komt in zicht.
De plaats Nederland is ouder dan het land Nederland. Het had zijn grootste bloeitijd in de 19e eeuw tijdens de vervening toen hier volle turfschuiten over de Roomsloot voeren. Na de vervening nam het aantal inwoners sterk af. Ook de school moest sluiten. De laatste schoolmeester heette de Dood. Zijn graf is in Baarlo (Ov) te bewonderen. Slauerhoff dichtte: In Nederland wil ik niet sterven en in de natte grond bederven. Ik weet in ieder geval Nederland weer levend te verlaten.
Uitzicht vanuit een vogelkijkhut. Hier houd ik koffiepauze, maar alle vogels zijn gevlogen.
Ook een prachtig gebied om met de kano door te trekken.
Er zijn veel aanlegplekken voor kano's.
Reuzenbalsemien.
Kalenberg is stukken groter dan Muggenbeet en Nederland.
De meeste optrekjes zijn niet onaardig.
Cichorei.
De Kloosterkooi is vernoemd naar de oprichter van deze eendenkooi. In de tijd toen hij nog in bedrijf was werden hier jaarlijks 10.000 eenden gevangen voor consumptie. Zo te zien is de kooi nog steeds in trek bij eenden, die hier nu wel veilig zijn..
Een spinnekopmolen, die voornamelijk nog in Friesland voorkomt.
Een tjaskermolen.
Waar zou de thuishaven in Ede zijn?
Nogmaals moet ik het Lange pad lopen om bij de bus in Oldemarkt te komen.
Het Vijverbos in Oldemarkt met een moderne muziekkoepel.
Steenwijk - Oldemarkt 13 september 2024
Weer tegen de richting in.
De grote driebeukige hallenkerk van Steenwijk.
De stadswal van Steenwijk.
Oorlogsmonument van Hildo Krop.
Door het grote park van de villa Rams Woerthe
( https://leendertreudlertalsma.blogspot.com/2025/01/24-04-24-c-villa-ramswoerthe.html ) loop ik nog in de stromende regen.
Na Steenwijk volgt een lang recht betonpad langs het kanaal Steenwijk-Ossenzijl. Het weer is beduidend opgeknapt.
Herinnering aan de wreedheid van oorlogen. D
In de omgeving van Steenwijkerwold staan weer prachtige boerderijen.
Na Steenwijkerwold loop ik geruime tijd onverhard door de ontginningen van de Maatschappij van Weldadigheid. Dit gebeurde vanuit Willemsoord,
Het pittoreske kerkje van Paasloo.
Het Lange Pad (zijn echte naam) naar Oldemarkt.
