We gaan een volgend traject afleggen met Frits, ondanks dat het openbaar vervoer verre van ideaal is. Op station Bijlmer ontmoeten we elkaar en nemen direct aansluitend de bus naar halte Langerhuize.
We lopen eerst naar de Amstel. Aan de dijk staat daar de voormalige kruitfabriek De Oude Molen uit 1719.
Toen in 1709 de kruitfabriek Het Oorlogsschip aan de tegenwoordige Overtoom explodeerde, werd er geen vergunning meer verleend voor herbouw. Wel vond men het van belang een kruitfabriek binnen de stelling van Amsterdam te hebben en zo kwam hier deze vestiging. Ook gebeurden de nodige ongelukken, waar mens noch koeien gespaard bleven. Aardig zijn de arbeidershuisjes en de blustoren.
Met het faillissement van de kruitfabriek Muiden in 1999 werd ook deze vestiging gesloten.
Al snel verlaten we de Amstel weer om een lus door het overgebleven groen tussen Ouderkerk, waarvan we alleen een silhouet te zien krijgen,
en Amstelveen te maken.
Een stukje klimmen hoort er zelfs ook bij.
Hierna komen we weer bij de Amstel uit om er nogmaals een klein stukje langs te lopen. Vroeger stonden hier tussen Amsterdam en Ouderkerk 23 buitens, waar er nog maar drie van over zijn, zoals het fraaie buiten Oostermeer. Hier was al is de 16e eeuw bebouwing, maar na 1757 kreeg het zijn huidige uiterlijk.
Ook de tuinen mogen er zijn
en de originele theekoepel staat er nog.
Iets verder ligt het buiten Wester-Amstel uit 1730. Evenals het vorige buiten, was hier ook oudere bebouwing.
Het heeft een mooi toegangshek.
Een beetje verscholen in de bosjes staat een banpaal. Iemand die uit Amsterdam verbannen was, deed er goed aan deze grens niet te overschrijden.
Behalve versieringen is er ook 1625 te lezen en de tekst: TERMINUS PROSPECTIONIS Uiterste Palen der Ballingen
We wenden ons van de Amstel af. Op enige afstand zien we hoog in de bomen een buizerd zitten.
In een tuin staat een reiger roerloos als een standbeeld.
We volgen de route die na de broedtijd toegankelijk is (na 15 juni). Als we bij een prachtig gemaaide picknickplaats zijn moet onze route hier doorlopen, maar we zien alleen maar manshoge begroeiing zonder een spoor. Na lang aarzelen volgen we toch de gps-track.
We verdrinken bijna in het groen.
De gps-track leidt ons veilig tussen de waterpartijen, maar het lopen gaat erg moeizaam. Via een nauwelijks zichtbaar bruggetje kunnen we dit weiland verlaten.
Na nog een weiland stuurt de track ons letterlijk het bos in en lopen vast op breed water. Daardoor moeten we een omweg maken om ons hieruit te bevrijden. Via groenstroken lopen we verder door Amstelveen, terwijl een continue stroom vliegtuigen boven ons buldert. Ondanks de herrie houden we hier een verlate lunchpauze.
We stoten door naar het Amsterdamse Bos. Het is er vreselijk druk. Behalve vele dagjesmensen is er het Bachus-wijnfestival, een atletiekdemonstratie en studentenroeiwedstrijd op de Bosbaan. Na de bosbaan wordt het wat rustiger. Het water van het Nieuwe Meer ligt een stuk hoger dan het water in het Amsterdamse Bos. We passeren diverse bruggetjes met sluisjes eronder.
Om aan de andere kant van het Nieuwe Meer te komen maken we gebruik van de veerpont, waar veel belangstelling voor is.
We komen veilig aan de overkant.
Er volgt nog een stukje aantrekkelijk groen,
maar dan is het voorlopig afzien. Tot het einde volgen we nu de Ringvaart van de Haarlemmermeerpolder, waaraan de oever een kilometerslange rij woonboten ligt. Voor hun privacy is de strook voor de woonboot afgeschermd met schuttingen. Na Osdorp wordt het weer beter. Aan de overzijde zien we gemaal Lijnden, een van de drie gemalen die de Haarlemmermeer hebben droog gemalen. Het is nu een luxe restaurant.
We slingeren door het Lutkemeerpark, een aantrekkelijk stukje nieuwe natuur.
Nog even doorzetten en we zijn in Halfweg. De Onze-Lieve-Vrouw-Geboortekerk uit 1928 toornt boven de bebouwing uit.
Voor de huidige parochie is hij veel te groot geworden. Slopen, appartementen of iets anders?
Bij het station kunnen we meteen instappen in de propvolle bus die de trein vervangt. Lilian zit op het trapje naar de uitgang. In Sloterdijk nemen we snel afscheid van Frits, want de trein naar Nijmegen staat op punt van vertrekken. In Amsterdam verandert de bestemming in Maastricht, maar hij gaat na bijna een half uur niet verder dan Utrecht. Na een laatste overstap zijn we tegen acht uur thuis. De wandeling was gedeeltelijk interessant, gedeeltelijk avontuurlijk, gedeeltelijk mooi en gedeeltelijk saai met veel herrie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten