15-05-23-DNL Langs de Geul en door het orchideeënrijke Gerendal

zaterdag 23 mei 2015   18,5 km

Binnen een week opteert Frits weer voor een Capitool-wandeling. Dit maal wordt het Geul en Gerendal. Hoewel we deels met dezelfde trein naar Schin op Geul reizen, doen we dit grotendeels gescheiden, want wij reizen vandaag gratis 1e klas. Alleen vanaf Maastricht mag hij de plaats van Lilian innemen. Als we uitstappen is het al heerlijk weer en we laten ons verleiden op het terras op het perron van koffie met vlaai te genieten. Daarna moeten we toch echt in de benen en dalen af naar het Geuldal

dat we in westelijke richting volgen.

Bij de z.g. drie beeldjes steken we de Geul over

en betreden een beukenlaan.

Links van ons ligt kasteel Genhoes uit de 12e eeuw, dat we vandaag letterlijk links laten liggen. Rechts van ons werpen we wel enige blikken op het 14e eeuwse kasteel Schaloen.

Via een poortgebouw komen we op de binnenplaats.

De bijgebouwen dienen nu als hotel.

We nemen afscheid van dit kasteel,

steken de molenbeek over en passeren de watermolen en de bijbehorende heemtuin. Nadat we de verkeersweg overgestoken zijn, lopen we het Gerendal in.

Na een tijdje zien we links tegen een boshelling de eerste exemplaren van de purperorchis en in het weiland rechts de eerste soldaatjesorchissen.

Als we in de orchideeëntuin aankomen, is het ondertussen aardig warm geworden en kiest Frits een bankje onder een boom. Wij gaan nog even op orchideeënjacht. Hier volgt de buit:

een purperorchis,

een kruising tussen purperorchis en de soldaatjesorchis,

de poppenorchis

een kruising tussen poppenorchis en soldaatjesorchis,

een keverorchis,

de grote muggenorchis,

en de mannetjesorchis.

De welriekende nachtorchis en de bosorchis staan nog in knop. We voegen ons bij Frits om te lunchen. Als we verder gaan zien we vele weilanden met orchideeën. 

Als we weer in het bos lopen, zien we nog een zwavelzwam

en velden bloeiende lievevrouwenbedstro.

Ondertussen verdwijnt de zon en komt een dreigende lucht opzetten.

Spoedig lopen we dan ook in de regen.

De rest van de wandeling wordt zo wat minder aangenaam. We lopen nog door Stockem, langs de Geul en de Gronselenput. Als we bijna in Schin op Geul zijn, gaat het nogmaals omhoog voor een rondje Sousberg met een helaas erg nevelig uitzicht op het Geuldal. In ieder geval waren we op de juiste tijd en met goed weer bij de orchideeën. Rest ons nog een afdaling naar de Geul en een klimmetje naar het station. In Maastricht gaan wij en Frits weer ieder onze eigen weg.

15-05-17-DNU Wandelen langs Grecht en Oude Rijn

zondag 17 mei 2015   18,5 km

Het is al weer een tijd geleden dat we met Frits wandelden, maar vandaag gaan we met met hem de Capitoolwandeling vanuit Woerden lopen. De route is ons wel geheel bekend, maar als je wat ouder wordt, is een herhaling zo nu en dan onontkoombaar. We starten tegen de routebeschrijving in met het lange stuk langs het jaagpad van de Oude Rijn. Eerst nog met veel bebouwing aan weerszijden van het water, later met meer groen.

Het is nauwelijks voor te stellen dat dit tot 1122 de hoofdstroom van de Rijn was. Omdat steden als Utrecht en Leiden Leiden herhaaldelijk last hadden van hoogwater, werd hij toen bij Wijk bij Duurstede afgedamd.  Vlakbij Putkop gaan we naar het noorden. We lopen eerst naar de Gerverscop, waar een machinistenhuis van het oude stoomgemaal te koop staat.  Wat verder gaat het onverhard over de Hollandsche kade.

Volgens onze beschrijving moeten we in deze tijd tussen een overvloed aan weidevogels lopen, maar we zien slechts kaalgeschoren weiden en geen enkele vogel. Na een tijdje gaat het pad over in een fietspad dat uitkomt op de Spruitweg, die ons naar Kamerik leidt. Zodra we dit dorp uit zijn slaan we af naar de recreatieboerderij De Boerin. Hier staat ook een uitkijktoren die o.a. zicht geeft op een groep boerengolf spelende mensen.

Hierna stappen we het boerenland in, waarbij ook hekken genomen moeten worden.

De neuzen gaan recht tegen de stevige westenwind in.

We bereiken de Grecht, een water dat in de 14 e eeuw werd gegraven voor afwatering en vooral als scheepvaart verbinding voor Woerden met Amsterdam. Dit kanaal werd inzet van een jarenlange strijd tussen de boeren van Kamerik en de stad Woerden. Over het kanaal mochten geen bruggen gebouwd worden, maar de boeren hadden aan de andere kant van het water nog moeilijk bereikbaar land liggen. De oplossing kwam door gedeeltelijk een nieuw kanaal te graven ten westen van het bestaande kanaal. Deze Nieuwe Grecht volgt de loop van het riviertje de Oude Meije. Daardoor ziet dit kanaal door al zijn bochten er als een rivier uit. De Nieuwe Grecht volgen we maar een heel klein stukje om daarna waar beide Grechten samen komen verder te gaan. Dit stuk is alleen in de  broedtijd toegankelijk. De bewoners van een oud stoomgemaal willen de rest van het jaar geen wandelaars langs hun domein.

Op het laatste stuk langs dit water worden we vergezeld door schapen.

Dan gaan we weer oostwaarts langs de lintbebouwing van 's Gravensloot. In de weilanden er achter zien we hazen en een stel paarden die prachtig afsteken tegen de kleurige wei.

Door het grote Brediuspark lopen we terug naar het station. We maken nog even een stop om de heemtuin aldaar te bezoeken.

Op het station nemen we afscheid van Frits, hij kan zonder overstappen naar huis. Dankzij de zon en een frisse wind een prima wandeling.

Met dank aan de medefotografen Frits en Lilian.

15-05-10-DNL Maas- en Peelliniepad Boxmeer - Cuijk

zondag 10 mei 2015   21 km

Twaalf jaar geleden liep ik met de NKBV het traject Vierlingsbeek - Cuijk. Lilian kon daar niet bij zijn en sindsdien deed ze pogingen dat met mij te lopen. In 2008 liep ze met Mieke van Vierlingsbeek naar Boxmeer en vandaag geef ik toe en gaan we de rest lopen. Het is schitterend weer, dus zeker geen straf. Van station Boxmeer lopen we naar het centrum. Het eerste gebouw wat ons opvalt is het Karmelietessenklooster sinds 1672 in buiten Elzendael gevestigd. Het is tegenwoordig een hotel-restaurant en heeft mooie tuinen.

In het centrum is in de kerk een mis, dus lopen we die voorbij. De kerk is met een oud poortgebouw verbonden met een Karmelietenklooster.

Hier binnen is de toegang tot het klooster.

Na het centrum bereiken we bij het grotendeels gesloopte ziekenhuis de Maas.

We gaan weer spoedig van de Maas af en lopen te midden van vee en water.

Tijdens de wandeling zullen bloeiende meidoorns en fluitenkruid ons steeds vergezellen.

Tussen Oeffelt en Gennep lag voor de oorlog een belangrijke spoorlijn over de Maas. Deze werd aan beide zijden van de rivier beschermd door rivierkazematten.

Een kunstenaar heeft er "een deur naar de vrijheid"  aan toegevoegd. De kazemat heeft twee verdiepingen en ruimten voor een kanon en een mitrailleur. In de laatste oorlog heeft het niet mogen helpen. Een Duitse trein met als marechaussees verklede NSB-ers deed net of ze een groot aantal Duitse soldaten krijgsgevangen had gemaakt. Die konden zo makkelijk de Maas oversteken.

Na Oeffelt komt het mooiste stuk van het Maasheggenlandschap. We lopen zonder pad, van weilandje naar weilandje. Soms met gebruik van een stegelke.

Ook worden er verloren gegane heggen weer in ere hersteld. Hierbij worden meidoornstaken bijna doorgehakt en daarna omgebogen.

Soms moeten we een weiland verlaten met een moeizame overstap.

Maar over het algemeen is het er heerlijk lopen.

Als we weer langs de Maas lopen, zien we op een baak een jong visdiefje dat schreeuwt om eten.

Als we van de Maas af gaan, volgen we een lint van fluitenkruid.

 In St Agatha staat het kruisherenklooster.

Het is (of was?) het oudste nog bewoonde klooster van Nederland. In 1315 werd hier een kapel gebouwd, waarna er in 1371 een klooster werd gesticht. De kloosterkapel is uit begin 15e eeuw. Omdat in ons boekje (van 2002) staat dat het klooster niet te bezichtigen is, lopen we door. (Tegenwoordig is dit wel mogelijk, zelfs trouwen, recepties, concerten en diners.)

Als we in de bebouwde kom van Cuijk komen, moeten we even door een oninteressant stuk bebouwing tot het historische centrum. Daar staat de niet te missen neogotische Martinuskerk op de plek waar vroeger een Romeins castellum lag. De bouw begon in 1911, naar ontwerp van Caspar Franssen, net voor de oude kerk uit 1485. Na voltooiing werd die oude kerk gesloopt. Alleen de toren bleef staan, omdat die van de gemeente was. We kunnen zowaar naar binnen; een vrijwilliger is hier kerkwacht. Binnen in de kerk valt meteen het enorme houtgesneden altaarstuk op.

De Bossche beeldhouwer Hendrik van der Geld deed er 18 jaar over om dit te voltooien. Hij wilde graag dat het in de St Jan geplaatst zou worden, maar men vond het te groot. In 1913 was het op de wereldtentoonstelling te Gent te zien, waar het een prijs won. De kerk van Cuijk kocht het tenslotte. Het is een drieluik. De achterzijde is beschilderd.
Aan de andere zijde van kerk bevindt zich een bijzonder orgel. Het komt uit de Sint Laurent abdij te Luik, die door Napoleon opgeheven moest worden. De oude kerk in Cuijk heeft het toen gekocht. Dit orgel is tussen 1525 en 1650 ontstaan. Het wordt geroemd om zijn klank.

Verder mogen de beschilderingen van Jo Wilbrink niet onvermeld blijven.

Bij een afbeelding van Christophorus  heeft Wilbrink een grapje uitgehaald door een konijntje met paddenstoelen toe te voegen.

Helaas harmoniëren de glas-in-loodramen niet met de schilderingen.

We verlaten de kerk en komen langs de oude toren die tegenwoordig museum is. Hier liggen o.a. overblijfselen van de Romeinse brug over de Maas. Over twintig minuten sluit het museum. We moeten kiezen: snel door de uitstallingen lopen op verschillende verdiepingen of de toren beklimmen. We kiezen voor het laatste. Via een lange gemetselde wenteltrap komen we op de luizolder. De klokkenstoel is nog aanwezig zonder klokken. Van hier gaat het verder met ladders.

Bovenin kunnen we door een luik op de omgang rond de toren spits komen.

En dan kunnen we genieten van uitzicht op de Cuijk, Maas en Mookerhei

of op de torens van de kerk.

Als we teruggaan mogen we het luik vergrendelen, zodat de beheerder niet helemaal naar boven hoeft. Als laatste bezoeken we nog de beeldentuin. Deze ligt op de voormalige protestantse begraafplaats, degelijk afgescheiden door een muur van de roomse. Er zijn nog vele zerken aanwezig; de plaats is dus wel bijzonder te noemen. Ook heb je hier een goed zicht op de kerk en de oude toren.

Tenslotte enige voorbeelden van de tentoongestelde beelden:

VRIJHEID   Tineke Thielemans

CHINA WACHTERS Marijke in den Bosch

SKATING MARATHON Nelleke Allersma

JOLLY JUMPER Alie Kalverda

Het is ondertussen al vrij laat geworden. De heemtuin laten we zitten om toch nog de volgende trein te halen. In Cuijk zijn we nog getuige hoe een moeder eend haar twaalf jongen nog net voor een aanstormende auto aan de overkant weet te krijgen.

Ik heb er geen spijt van deze wandeling nog eens overgedaan te hebben.