Gisteren hebben we de verjaardag van Corné gevierd op het scoutingkampeerterrein te Austerlitz. Vandaag staat de kastelendag in Baarlo op het programma. Na een kort bezoek aan Lilians moeder gaan we op pad. Als eerste bezoeken we het kasteel d'Erp. Het is ontstaan uit een rond 1200 gebouwde burcht. De huidige gebouwen dateren van de 14e tot de 18e eeuw. Het is tegenwoordig particulier bewoond.
Via een brug over de slotgracht komen we in de toren, waar nog schietgaten aanwezig zijn.
In het kasteel valt een glas-in-loodraam op
en een rouwbord uit 1787.
Voor het kasteel vertonen vendelzwaaiers hun kunsten.
Leden van de schutterij wachten onder een knoop van Tajiri op het moment dat ze weer een schot met het kanon mogen lossen.
We gaan terug naar Lilians moeder om te lunchen en vertrekken daarna voor een voettocht naar kasteel De Berckt. Dit kasteel stamt uit de 13e eeuw, maar werd op de keldergewelven na in 1830 gesloopt en in Italiaanse stijl herbouwd. Later werd het een klooster en nu is het een evenementencentrum en groepsaccomodatie. Boven de toegangspoort herinnert een gevelsteen aan de vroegere adelijke bewoners
en een madonna met kind aan de latere bewoners.
Aan de andere kant van het poortgebouw komen we op een zeer ruim binnenterrein. Vanaf het bordes van het kasteel kijken we hier op uit met links en rechts bouwhuizen en aan het eind het poortgebouw.
Via het trappenhuis
komen we op de zeer ruime zolderverdieping.
In een van de zalen wonen we een lezing bij over het graafschap Gelre, waar Baarlo ook toebehoorde.
Buiten valt nog een mooi fonteintje op.
We maken nog een wandeling door het kasteelpark, waar ons nog een heerlijk stuk pizza wordt aangeboden. Vanaf het poortgebouw werpen we nog een blik terug naar het kasteel.
Nu volgt de langste tocht naar kasteel Scheres. Onderweg komen we langs het oude klooster in het centrum van Baarlo, wat nu een wooncomplex is. Ook hier verraadt een wat gebladderd beeld hoog in de gevel zijn vorige bestemming.
Vlak voor de kastelendag heeft zich een kleine ramp bij kasteel Scheres voltrokken. Een enorme boom bij de ingang is naar beneden gekomen en heeft het voor deze dag geïnstalleerde toilet in zijn val vernield. Bovendien is een stuk van de ommuring meegenomen. Overigens is het zeer de vraag of dit 19e eeuwse bouwwerk wel een kasteel genoemd mag worden. Er heeft vroeger wel een ouder bouwsel gestaan, maar wat dat precies was, is niet bekend.
Het kasteel is de uiteindelijke woon- en werkplek van Shinkichi Tajiri geweest. Zijn Japanse vader emigreerde in 1905 naar de VS. Shinkichi werd daar in 1923 als Amerikaan geboren. Op 15-jarige leeftijd overleed zijn vader. In 1940 nam hij beeld houwlessen.Omdat hij Japanse voorouders had, werd hij in de tweede WO geïnterneerd in een paardenstal. Hij kon hieraan ontsnappen door dienst te nemen in het leger. In Italië raakte hij gewond bij gevechtshandelingen. Na de oorlog verbleef hij enige tijd als militair in Frankrijk en Duitsland en in 1946 mocht hij terugkeren naar de VS, waar hij verder studeerde. Uit protest tegen zijn behandeling tijdens de oorlog vertrok hij korte tijd later naar Europa. Hier nam hij o.a.lessen bij Zadkine en Léger. Bovendien schilderde, filmde en fotografeerde hij ook. Later werd hij hoogleraar in Berlijn. In 2009 overleed hij. Prinses Beatrix is een bewonderaarster van hem en heeft verschillende werken aangeschaft. Het kasteel hier is letterlijk volgepropt met zijn kunstwerken. Ook op het ruime buitenterrein en op de binnenplaats zijn vele werken opgesteld.
Krijgers en knopen zijn een bekend deel van zijn oeuvre.
Op de binnenplaats kunnen we een blik door de voordeur werpen en een indruk krijgen van de museale inrichting,
We luisteren nog naar een lezing over het leven van Tajiri, waarbij zijn weduwe en twee dochters, die nog op het kasteel leven, ook aanwezig zijn. We lopen ook nog Lilians zus Mieke tegen het lijf die het grootste deel van de dag op de plaatselijke VVV heeft gewerkt. Het is tijd om naar het laatste kasteel te gaan. Dit keer is de loopafstand naar Kasteel de Raay gelukkig kort. Dit is zeker van middeleeuwse oorsprong. Het huidige dak is er in de19e eeuw opgezet.
Na de adelijke bewoning werd het als vrouwenklooster gebruikt. Sinds 1999 is het een hotel-restaurant. Het restaurant bevindt zich in een glazen aanbouw aan twee zijden van het kasteel.
Binnen bevinden zich diverse stijlkamers.
Binnen bevinden zich diverse stijlkamers.
De middeleeuwse gewelven zijn nog intact.
In de kapel treed een mannenkoor op en buiten geeft een valkenier demonstraties.
Hij heeft een enorme collectie stootvogels bij zich.
Achter op het kasteelterrein is een zeefdrukkerij gevestigd, waar behalve zeefdrukken ook kunst van andere werelddelen wordt getoond. B.v.beelden die zijn gemaakt uit cocospalmen, waarbij de wortels gebruikt zijn om een haardos uit te beelden.
Veel zeefdrukken worden in combinatie met deze beelden getoond.
Voor het kasteel staat nog een beeldengroep die herinnert aan de tijd dat hier een klooster was.
We hebben weer veel gezien vandaag en het weer hield zich goed, alleen jammer dat we de kraamvisite aan mijn achterneef Bram hiervoor hebben moeten missen. Morgen nog een dag oppassen en dan een weekje langs de Moselhöhenweg lopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten