13-10-26-DNB Wandelen langs de Kleine en de Groote Beerze

 zaterdag 26 oktober 2013   21 km

We proberen de stapel Capitoolwandelingen af te werken. Vandaag is "Rond landgoed Baest aan de beurt. Wegens werkzaamheden moeten we via Nijmegen naar Tilburg en vandaar met de bus naar Middelbeers. Dat gaat zonder problemen. We lopen het plaatsje in noordelijke richting uit tot het Omleidingskanaal Kleine Beerze. Ons langs het schouwpad verplaatsend bereiken we het Omleidingskanaal Groote Beerze, waar we verder langs lopen. De omleidingskanalen werden naast de oorspronkelijke beken gegraven voor een betere waterafvoer.  Gelukkig doet men er tegenwoordig alles aan om de oorspronkelijke beek weer goed stromend te houden. We hebben nog maar een klein stukje gelopen af we passeren de Kleine Beerze, die hier onder het omleidingskanaal doorgaat.

Wij wandelen  verder langs het brede Omleidingskanaal.

Bij de eerste brug steken we het kanaal over en bereiken spoedig de kleine Theresiakapel. Theresia van Lisieux was een kloosterlinge die in1896 op 24 jarige leeftijd aan tbc overleed. Door haar geschriften werd ze bekend en later vereerd. In 1925 werd ze heilig verklaard. Ze wordt afgebeeld met een crucifix en een roos.

Even later gaan we en hele tijd de Kleine Beerze volgen.

Hij meandert schitterend door het bos.

Op vele plaatsen zien we paddenstoelen.

We komen op het punt waar de Kleine Beerze in de Groote Beerze stroomt en daarna onder het Wilhelminakanaal doorstroomt. Wij draaien naar het zuiden om nog een lus te maken langs statige lanen.

We steken het omleidingskanaal nogmaals over en zijn dan snel bij de brug die ons over het Wilhelminakanaal brengt. Westwaarts lopen we hier een stuk langs, steken de Beerze over en gaan dan noordwaarts verder langs de beek. Even verder splitst de omgeleide beek zich van de oorspronkelijke loop af. De omgeleide beek heeft men hier zeer breed gemaakt om als zandvang te dienen.

Dan komen de eerste problemen. Bij het oversteken van de beek over wat vermolmde brug met een dikke laag bladeren glij ik uit en kom wel ongeschonden, zwaar bemodderd weer overeind. Aan de overkant blijkt de oude loop weer te stromen en omdat er geen brug is, kunnen we onze route niet verder vervolgen. Gelukkig is er nog een pad dat ons fraai naar een brug verderop brengt waar we de route kunnen vervolgen. We zijn nu de kapel Heilige Eik.

In de kapel bevinden zich gebrandschilderde ramen.

In de 15e eeuw vonden herders een Mariabeeld en plaatsten dat in een eikenboom. Omdat er wonderen aan toegeschreven werden, bouwde men op deze plaats een kapel.  Bij een uitbreiding in 1900 plaatste men zuilen uit 1500 afkomstig van het oksaal van de middeleeuwse St Petruskerk van Oisterwijk voor deze kapel. Tegenwoordig zou men dit cultuurbarbarisme noemen. Achteraf was dit misschien een goede beslissing. Tijdens de bevrijding werd de kerk door de geallieerden grotendeels in puin geschoten.  Het beeldje is overigens wel naar de St Petruskerk verhuisd.

Van hier lopen we heel aantrekkelijk naar het punt waar de oude en de nieuwe Beerze weer samenkomen. Vlak erna is een prachtige hangbrug die ons naar de overkant brengt.

De Beerze kronkelt hier door een kleinschalig cultuurlandschap.

Na enige tijd komen we een paar kilometer verder weer bij het Wilhelminakanaal uit waar we volgens de beschrijving via een brug aan de overkant komen.Er is hier echter zelfs geen spoor van een brug te bekennen.  Een blik op de kaart  leert dat we langs het kanaal terug moeten lopen en aan de overkant hetzelfde stuk moeten lopen. Dit is een streep door onze rekening. De bus gaat 1 x per  2 uur dus dat gaat fout.

Na deze ongewilde omweg lopen over de lanen van landgoed Baest.

Rond Huis te Baest bevindt zich een conglomeraat van fraaie woonboerderijen.

We lopen nog een stuk langs de Groote Beerze.

Dan doemt alweer snel Middelbeers op, Onze bus is net vertrokken. Over een uur kunnen we wel met de bus naar Best. We doden onze tijd in een café. Als we met de bus in Best aankomen vertrekt daar net onze stoptrein naar Den Bosch. Volgens de planner kunnen we nu beter naar Eindhoven gaan en daar de intercity pakken. Helaas voor ons is deze vertraagd, zodat we in Den Bosch de aansluitende intercity naar Nijmegen missen. Het wordt alsnog een overvolle stoptrein.
De wandeling krijgt een 8, was de brug er nog geweest zelfs een halve punt meer.

13-10-03-F Naar de Finse familie in Palokka

 Tallinn,  woensdag 2 oktober 2013

We ontbijten op tijd en lopen daarna door de oude stad richting haven. Het blijkt dat een groot stuk van het havengebied op de schop gaat en met hekken is afgezet. Met enige moeite bewegen we richting de boot. Als we bijna bij de terminal zijn, blijken we op een afgeschermd douaneterrein te zitten, waar we al een enorm schip voor ons zien.

 We ontdekken een klein poortje in de afzetting en en het is warempel open. We piepen er doorheen zonder dat er alarm wordt geslagen en kunnen nu het terminalgebouw betreden. Omdat we hier van een ongebruikelijke kant zijn binnengekomen, lopen we heel wat af voor we de incheckbalie hebben gevonden. Nadat we de tickets hebben ontvangen, kunnen we wachten tot we de boot mogen betreden. Het enorme schip heeft deze ochtend maar een handje vol passagiers. De vele reusachtige restaurants en winkels liggen er verlaten bij. De buik van het schip zit wel vol met vrachtwagens. We slaan voor de laatste maal een blik op de oude stad.

In twee uur zijn we in de haven van Helsinki.  Van de haven naar het station is nog een flinke tippel, maar de gps loodst ons de goede kant op. Bovendien kunnen we onderweg genieten van vele jugendstilpanden. We zijn in een deel waar we de vorige keer niet waren. Steeds valt de perfecte symmetrie op van de panden.

                                 En de vele versieringen op de gevels.

                   
 Hier wordt wel op een heel kunstzinnige manier de dakgoot ondersteund.

Vlak bij het station belanden we in een bouwput. Hier wordt het winkelcentrum voorzien van vloerverwarming, zodat er 's winters geen sneeuw ligt. In het station hebben we nog tijd genoeg om een lunch te kopen en te verorberen. De rechtstreekse trein rijdt op tijd. Jelmer haalt ons op en niet veel later kunnen we Sibe voor het eerst in levende lijve aanschouwen. Er worden plannen gemaakt voor de komende dagen. Er moet vooral veel gewerkt worden.

donderdag 3 oktober 2013

We hebben weer geslapen op ons bekende stekkie voor de sauna met regelmatig bezoek van Pur-pur en Huppie. We doen het vanochtend nog rustig aan, maar na de koffie gaan we toch te voet op weg naar het nieuwe huis. Er moet een heuse berg worden overschreden voor we naar onze bestemming kunnen afdalen. Lilians eerste taak is het verwijderen van oude kit in de badkamer.

Jelmer, die met Teake per auto is gekomen fatsoeneert in wankel evenwicht staand op de balken de toekomstige logeerkamer boven de garage. De balken en plafond zullen verwijderd worden om het wat ruimer te maken.

Ik houd me voorlopig bezig met het verwijderen van dood hout uit de tuin. Teake legt de takken op een hoop. Op de achtergrond het huis van de smid.

Daarna worden de resterende appels geplukt en dat zijn er nog aardig wat. Teake houdt de ladder stevig vast!

Ook moeten er nog vele bloembollen worden gepoot. Een dochtertje van Jarno houdt hele verhalen tegen me, waarvan ik helaas niets kan verstaan. Het bouwsel op de achtergrond is de garage van de Russische buren.

Jelmer moet vanavond naar badminton en we gaan bijtijds naar huis. Lilian wil per se lopend, maar ik vind het onverantwoord dat ze alleen gaat dus ga ik tegen wil en dank mee. Binnen de kortste keren weet ze niet meer waar ze is en moet mijn gps uitkomst bieden. Bij de woning aangekomen doet Sibe een slaapje. Wat is het een schatje!

Als Jelmer weer terug is, blijkt de badmintonuitrusting een perfecte plaats voor Pur-pur om een dutje te doen.

vrijdag 4 oktober 2013

       Ook deze dag gaat er gewerkt worden in het nieuwe huis. Lilian stort zich op een schilderklus.

Na een lange discussie tussen Jelmer, Joanneke en mij, mag ik een grote sering, die voor het   huiskamerraam staat, inkorten. Een aantal dennen op de achtergrond moet er ook aan geloven.

Na de lunch is er tijd voor ontspanning. We gaan zonder Jelmer een bergje beklimmen iets ten oosten van Palokka. Omdat er flink geklauterd moet worden is het ook leuk voor Teake

   Lilian heeft er echt zin in, alleen zal de mand voor de paddenstoelen vandaag niet erg gevuld worden.

                                                 En ook Teake geniet met volle teugen

                                        Bosbessen zijn er in ieder geval nog in overvloed.

     Boven op de "berg" hebben we uitzicht. Aan de overkant van het meer is enige industrie omdat daar   een hydro-elektrische centrale staat.

                      Teake vindt steeds weer holtes onder reuze-stenen, waar hij in kan klimmen.

Omdat Joanneke Sibe de hele wandeling gedragen heeft, wil Lilian bij thuiskomst ook even knuffelen.

                               Deze avond gaan Joanneke en Jelmer verder klussen in het huis.
                                   Wij passen op de kids en mag ik Sibe een flesje geven.

                                                       Even wachten op een boertje.

zaterdag 5 oktober 2013

Na ons makkelijke dagje gisteren moet er vandaag weer hard gewerkt worden. Ik ontferm me over het verwijderen van de dennen. Daarbij ontdek ik ook nog een zwartebessenstruik die nog vol goede bessen zit. Lilian stort zich nogmaals op het schilderwerk.

         Halverwege de middag ben ik zo vermoeid dat ik met Sibe op de huiskamervloer in slaap val.

                                        Teake gaat dan ook maar op de vloer liggen.

                         Deze avond gaan we in het nieuwe huis eten. Teake en Lilian schillen
                            de aardappels, die in een grote hoeveelheid in de koelkamer liggen.

                             Ik ontferm me over de "apple crumble" van de appels uit de tuin.

                           Als het kindertjesbedtijd wordt, gaan we terug naar het oude huis.

zondag 6 oktober 2013

Tijdens onze vorige wandeling hebben we nauwelijks paddenstoelen gevonden en we willen graag nog met een voorraad Finse paddenstoelen naar huis. Jelmer weet nog een plek waar hij vorig jaar veel herfstcantharellen heeft gevonden en met de auto rijden we daarheen. Na een slagboom moeten we nog een stuk lopen, eerst over een brede weg en later over een smal paadje.

                                        Spoedig zijn de begeerde exemplaren gevonden.

                    Behalve voor paddenstoelen is er ook aandacht voor de fraaie herfstkleuren.

                    Na niet al te lange tijd is de grote mand vol met een respectabel gewicht.

                                       Ook zie ik nog stekende wolfsklauw staan.

            Hierna gaan we aan het werk in het nieuwe huis. Jarno en Jelmer treffen voorbereidingen
                          om tussen de woonkamer en de ouderslaapkamer een deur te maken.

De kinderen vermaken zich ondertussen met een hapje en een drankje.

                                     Terwijl Lilian een nieuw schildersklusje gevonden heeft.
                                                            Ik stort me weer op de tuin.

                          Deze avond is het in het oude huis sauna-time. Heerlijk ontspannend!.
                          Daarna zet een ieder zich aan het schoonmaken van de paddenstoelen.

                                Dat is een hele klus, maar met een biertje goed vol te houden.

maandag 7 oktober 2013

We zijn deze ochtend reuze benieuwd hoe de paddenstoelen de eerste droogsessie hebben doorstaan.
                                    Het ziet er prachtig uit en het weegt ook vrijwel niets meer.

 Lang niet alle paddenstoelen konden in het droogapparaat. De rest ligt voor te drogen in de sauna.  We moeten erg ons best doen om alles gedroogd te hebben voor we vertrekken.

Voor we naar het nieuwe huis gaan, moet Teake nog boeken ruilen in de bibliotheek. Dat komt goed uit, want het is schitterend weer, zodat we nog een wandelingetje kunnen maken. De bibliotheek ziet er prachtig uit.  Aan de achterzijde is de kinderafdeling.

Ga je meer naar voren dan komen de boeken voor oudere kinderen en nog verder die voor volwassenen

Weer buiten wil ik graag het Finse fenomeen van de kleedjeswasplaats bewonderen, maar die is al voor de winter ingepakt. Ernaast liggen vele boten op het droge.

                    Een stuk verder liggen boten verscholen tussen prachtig gekleurd gebladerte.

                                                        Het is sprookjesachtig mooi.

                                                  Ook het water ligt er verstild bij.

We hebben enige moeite om de juiste doorgang richting het nieuwe huis te vinden, maar met een omweg komen we er toch. Daar aangekomen begin ik in rap tempo de tegelvloer uit de z.g. kinder-w.c. te slopen.

                         Verder zet ik nog heel veel planten, struiken en een pruimenboom in de tuin.
                   In het begin van de middag is het tijd voor enige staatsiefoto's in de schommelbank.

                      De toilet pot is uit de wc gehaald en kan nu als buitenzetel worden gebruikt.

Langs de oprit van de garage is een gedeelte van de dennen weggehaald. Er achter heb ik een heg van Aronia's geplant. Ook moet hier nog ergens een carport worden gebouwd.

Gezicht op de achterzijde van het huis vanuit de tuin, Op de voorgrond een wat verwaarloosde border.
Omdat de tuin voor het grootste deel uit rots bestaat, is er op diverse plaatsen grond opgebracht en zijn daar planten geplaatst. Aan deze zijde van het huis bevinden zich van links naar rechts: bijkeuken met deur naar buiten, saunakamer, badkamer, koelkamer, hal, keuken en ouderslaapkamer.

Op deze laatste dag vul ik nog vele potten en vakken met bloembollen.
Op de achtergrond links de kleedjesklopinstallatie die in geen enkele Finse tuin mag ontbreken.
Ben reuze benieuwd hoe dat er volgend jaar uitziet.

                        Lilian maakt een start met het achterstallig onderhoud van de appelbomen.

De volgende morgen is het echt zo ver. Met bloedend hart nemen we afscheid. We hadden nog zo veel meer willen doen en het is hier zo gezellig!  Nadat we naar het station zijn gebracht gaan we met twee treinen en een bus naar het vliegveld. We denken slim te zijn door dit keer bij de halte international flights uit te stappen. Maar in de hal bemerken dat in de op flinke afstand gelegen domestic flights moeten zijn. In een paar seconden hebben onze bagage ingecheckt en onze instapkaarten uitgeprint in een geheel verlaten hal. Bij de balie van SAS ontdekken we geen personeel. Ook gaan we deze hele reis nergens door de douane. In het vliegtuig zien we onze bagage het vrachtruim ingaan.
De vlucht naar Stockholm geschiedt met een zeer rumoerig oud toestel.

    Van Stockholm naar Schiphol hebben we een beter toestel. Als we boven Nederland dalen is het           bewolkt, maar als het even een beetje opklaart zien we Uitdam met daar achter het eiland Marken.

                              Meteen erna zien alleen maar, ook fraaie, wolkenluchten

                                             

                  Thuis gekomen pakken we met tevredenheid het souvenir van onze reis uit.