17-07-15-C Museum MORE Gorssel

zaterdag 15 juli 2017

Vanuit Zutphen bussen we naar Gorssel. Van de bushalte is het nog een stukje lopen naar het museum. Vlak bij de bushalte staat de protestantse kerk. In de laatste wereldoorlog werd die gebombardeerd. De middeleeuwse kerk werd niet meer gerestaureerd, maar nieuw gebouwd. De toren onderging wel een restauratie.

De kerkdeur bevat aardig houtsnijwerk.

Het museum MORE (MOdern REalisme) bestaat uit een landhuis, waarin het restaurant is gevestigd en een moderne nieuwbouw met een flinke vrije ruimte er om heen.

Op het gazon ligt een beeldhouwwerk van een neushoorn.

In het museum is de benedenruimte gereserveerd voor de permanente collectie, boven zijn de bijzondere tentoonstellingen die nu aan Herman Gordijn gewijd is. We bekijken eerst de vaste collectie. De afgebeelde werken spraken mij wel aan.

Vogelverschrikker Johan Ponsioen 1942

De zilveren bruiloft  Carel Willink 1924, Hier heeft hij nog een heel andere stijl dan zijn latere werk.

De zeppelin Carel Willink 1933

Corte, Corsica Wim Schuhmacher 1923

Zelfportret met bontkraag Charley Toorop 1940

Portret Charley Toorop Edgar Fernhout 1932. Edgar is de zoon van Charley en de kleinzoon van Jan Toorop.

Rijp Jan Beutenaar 2005

Wij gaan een verdieping hoger via het zeer ruime trappenhuis

en gaan de overzichtstentoonstelling van Herman Gordijn bekijken, die kort geleden is overleden.

Badmintonspeelster 1958

Uitvaart 1970

Lida Polak 1966 Deze markante persoonlijkheid stond diverse malen model voor Gordijn.

Hoer met cyclaam 1959

Hoer met cyclaam 1988

H.M. Koningin Beatrix 1982 Een bekend schilderij waarin hij laat zien een verdienstelijk portretschilder te zijn.

Chris Houwert, uitgever 1994 De uitgever van dagblad Tubantia overleed ook onlangs.

Ondine en Monique Gordijn 1976

Morvan 1984

Tharot 1984

Koorddansers 2014

De Wallen 2016 (onvoltooid) De oude dametjes zijn een verwijzing naar zijn woonplaats Barneveld.

Behalve schilder was hij ook een begaafd graficus. Soms maakte hij een schilderij naar aanleiding van een ets.

De drie gratiën 2010

Trias 2009

Als jongetje van acht jaar verdwaalde hij in de Haagse hoerenbuurt. Het maakte een enorme indruk op hem en beïnvloedde ook zijn latere werk.

Ik vond de tentoonstelling zeer de moeite waard en mijn waardering voor Herman Gordijn is na dit bezoek toegenomen.

17-07-16-DNG Wandelen in de Gelderse Poort

zondag 16 juli 2017   Rondwandeling vanuit Doornenburg   21 km

Vandaag hebben we weer een wandeling van Grasduinen uitgezocht. Het zal een grauwe grijze dag worden. Wij bussen vanuit Arnhem naar Doornenburg in de regen. Als we daar uitstappen is het droog. Wij lopen eerst door de bebouwing naar de Waaldijk, waar echter in de verste verte geen rivier te bekennen is; de Gendtse Waard is hier zeer breed.

In Gendt zien we vanaf de dijk de hervormde kerk liggen. Kerk en toren zijn niet meer met elkaar verbonden. Het 12e eeuwse schip is vroeger wegens bouwvalligheid gesloopt. De gemeente kerkt in het 15e eeuwse koor. De 14e eeuwse toren is van de gemeente.

Aan de andere zijde van de dijk bevinden zich vele plassen die ontstaan zijn door kleiwinning voor steenfabrieken. Als een soort monument staat een stukje spoor in de uiterwaard opgesteld.

Aan de rand van Gendt staat een middeleeuwse toren, dat een restant is van het vroegere kasteel Poelwijk.

Wij lopen de Gendtsewaard in, passeren de grote steenfabriek De Zandberg en bereiken de Waal. We lopen een stukje langs de rivier en gaan dan lunchen op een zandstrandje.

We lopen naar de steenfabriek terug en volgen de Waal stroomopwaarts. Aan de overzijde op het strand staat een groep konikpaarden.

Langs de oever bloeit  de zeer giftige doornappel.

Dan komen we op een punt waar de boel flink op de schop is gegaan. Op een opgeworpen heuvel prijkt een imponerend beeld.

Wij gaan van de Waal af en lopen dwars door de uiterwaard.

Het laatste stuk bevat veel plassen met ooibos.

Als de route de winterdijk weer gaat volgen, ziet Lilian een klein paadje en gaat zonder overleg de uiterwaard weer in. Omdat ik op de kaart geen uitsluitsel heb dat dit mogelijk is, neem ik de beschreven route en zijn we tegen mijn zin gescheiden. Ik loop onder aan de dijk en sta plotseling door een strookje riet gescheiden naast een geringde ooievaar.

Later loop ik weer boven op de dijk. De zon komt door en meteen is het zeer broeierig warm. Een pikzwarte lucht passeert op enige afstand.  Het scheepvaart verkeer op de Waal is druk.

Lilian belt dat ze weer op de dijk is en na enige tijd zijn we weer herenigd. We duiken de Klompenwaard in, een leuk stukje natuur, waar het rivierwater vrij spel heeft. Gelukkig staat het water nu erg laag. Aan het eind komen we bij het 19e eeuwse fort Pannerden dat de splitsing van de Rijn in Waal en Pannerdens Kanaal moest bewaken.

Een luchtfoto laat de situatie goed zien.

Lilian poseert nog voor de ingang.

Wij volgen de dijk langs het Pannerdens Kanaal een aanbod voor gratis vervoer met een elektrische tuk-tuk negerend. We hebben mooi zicht op de Klompenwaard.

Ter hoogte van de Sterreschans duiken we de uiterwaard weer in, maar dat is geen succes. De begroeiing is zo  dicht dat de voortgang zeer traag is. Wel schrikken we moeder patrijs met twee jongen op. We lopen vast op een hoge omheining, die we alleen door de lage waterstand vlak langs het water kunnen passeren. Bij het veer naar Pannerden gaan we de dijk maar weer op. Na een tijdje zien we de contouren van kasteel Doornenburg.

Daar aangekomen  gaan we op het terras van het restaurant zitten, maar een bui drijft ons naar binnen. Hierna lopen we om het kasteel met grote binnenplaats heen.

We komen uit bij de oudste eik van Nederland, hoewel voor dat predicaat weinig bewijs is, evenals voor de benaming duizendjarige eik,

Vanaf dit punt hebben we een mooi gezicht op het kasteel en de slotkapel.

Wij lopen naar de bushalte, waar de bus naar Nijmegen met een kwartier vertraging arriveert. In Nijmegen-Lent nemen we de trein, maar ook dit gaat niet voorspoedig. Met ruim een half uur vertraging komen we in Ede aan. Op zich geen onaardige wandeling, maar veel te veel asfalt.

17-07-13-DN+B Vanuit Noorbeek te voet door de Voorstreek

donderdag 13 september 2017  16 km

Onze donderdagse seniorenwandeling voert deze keer naar Noorbeek. Wel ver, maar in juli en augustus kan ervoor 9 uur met korting gereisd worden. Op het station kom ik er achter dat dit niet voor mij geldt. Nieuwe contracten krijgen minder voordeel bij de NS. Op aandringen van Lilian ga ik toch maar. In Weert stap ik uit in de hoop dat ik na 9 uur voordeliger kan reizen. Ik neem daar eerst koffie en probeer dan opnieuw in te checken, waarop ik de mededeling krijg dat ik eerst een negatief saldo van 21,90 EURO moet aanzuiveren. Dat kan alleen per 5 EURO. Ik ben nog lang niet op de helft van de reis en er is al 25 EURO uit de zak. Gelukkig kan mijn vrije keuzedag nu wel worden geëffectueerd. In de trein ontmoet ik nog 4 mede tochtgenoten. Na de busreis naar Noorbeek strijken we neer op het terras van herberg St. Brigida voor koffie en vlaai. Daarna gaan we met 13 man/vrouw onder leiding van Koos in de benen. We lopen eerst langs de St. Brigidabron

en gaan daarna omhoog door het open land met prachtige vergezichten

of beschut door een tunneltje van lover.

Zuid-Limburg betekent ook dat we talloze kruisbeelden zullen passeren.

Op afstand zien we het kasteel van Mheer liggen.

We zijn ondertussen in België beland en passeren het van oorsprong 14e eeuwse kasteel Altembrouck, dat tegenwoordig een luxe hotel-restaurant is.

Hier bevindt zich ook een bron

vernoemd naar Sint Lambertus.

Aan een van de muren van Altembrouck hangt een wapenbord met de spreuk:  L'union fa la force (Eendracht maakt macht).

Voor we naar Sint-Martensvoeren afdalen, wordt er in het vrije veld geluncht met uitzicht op het spoorviaduct.

Hierna dalen we af en lopen langs de kerk van Sint-Martensvoeren met zijn 12e eeuwse vroeg-romaanse toren.

Verder gaat het naar Sint-Pietersvoeren, waar wordt neergestreken op een terras.
In de plaats was vroeger een commanderie van de Duitse orde gevestigd,  tegenwoordig het kasteel genoemd.

Er waren in de loop der tijden 39 commandeurs, tot de orde in de Franse tijd werd opgeheven. Aan de buitenmuur van het koor van de kerk bevindt zich het graf van één van heen, overleden in 1661.

We klimmen weer omhoog en zien het plaatsje onder ons liggen.

Na de spoorlijn gepasseerd te zijn, die onder ons in een tunnel ligt, gaan we nog eenmaal steil omhoog om op het plateau te komen. In Ulvend pauzeren we voor de laatste maal om van een heerlijk ijsje te genieten.

Om half zes hebben we de bus. Tegen negenen ben ik thuis. Het was een fraaie tocht met prachtig weer. Ook ben ik een illusie armer over reizen in de zomermaanden.